Er zijn dagen dat ik een
vat boordevol inspiratie ben, maar het er toch niet van komt om te schrijven. Zo’n
dag is het vandaag. Voortdurend heb ik een ander excuus om nog maar niet te
hoeven beginnen. Eerst toch maar even opruimen. Niet dat er zoveel ‘rommel’
ligt maar toch is het, gek genoeg, plotsklaps van het grootste belang spullen
op hun plek te leggen. Kleding die de kast in moet, ‘n plant die slap hangt
water geven, de ontbijtspullen in de vaatwasser zetten (ja die heb ik tot mijn
geluk ook, de afwas doen kan dus geen excuus zijn) en er kan ook nog wel een
wasje worden gedraaid. In de tuin staan een paar planten die ook dringend water
nodig hebben. Sam, onze poes, moet aangehaald worden, dat maakt ze wel
duidelijk met haar gemiauw. Dan valt m’n oog op de merel die aan het baden is,
daar blijf ik naar staan kijken. Zij neemt het er uitgebreid van, geen
soortgenoten in de buurt. En ja, zo kan ik nog wel enkele excuses verzinnen.
Uitstelgedrag, daar ben ik regelmatig mee behept.
Maar al is dat hoofd vol
inspiratie, het is geen garantie dat de woorden er dan zomaar uitrollen, dat ik
dan weet waarover ik zal schrijven. Over de vogels in de tuin, hoe ze ruziën
bij het brood of elkaar van de container met vogelzaad proberen af te duwen? Ik
kan ook over Sam schrijven, of over de huizenjacht. Over dat ene leuke huis,
maar in de verkeerde buurt of het huis dat gehorig blijkt te zijn (in zo’n huis
woon ik nu en geloof me, dat is niet fijn). Of het blijkt te duur of het is
geen knus huis zoals wij het graag zouden willen en dat ook niet te realiseren
is. Over de onrust die dat soms geeft omdat we nu toch dat huis willen waar we ieder
onze ‘eigen ruimte’ hebben. Voor manlief eindelijk weer ‘zijn muziekkamer’,
voor mezelf eindelijk weer ‘mijn kamer’ waar ik kan schrijven, schilderen en rommelen
wanneer ik maar wil. Een kamer met veel licht, de schildersezel, m’n schrijftafel
met boeken erop, een vaas met bloemen, de foto’s van dierbaren, de mooie
kaarten, gekregen per post. Ik verlang naar deze dingen! Zal ik schrijven over
die mooie bloem of over teleurstelling en blijdschap in het dagelijkse leven? Over
het boek dat ik aan het lezen ben? Het is duidelijk, inspiratie genoeg, maar waar
zal ik dan over schrijven?
Lieve Ellie, ook dit is voor mij heel herkenbaar. Welk onderwerp aan te snijden, het niet weten, uit te stellen en de tijd tikt door. Ik lees van alles bij anderen, maar zelf? Uitstelgedrag ja en niet kunnen kiezen. Het duurde maar voort totdat ik dus vanmiddag eindelijk voor die lege pagina van Word ging zitten en het stukje eruit kwam dat je vandaag op mijn site gelezen hebt.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel dat je me de link gaf voor jouw inspiratiebron. En.......inmiddels zijn er toch enkele wensen van jullie gerealiseerd in en bij de nieuwe woning hè! Tof!! X