woensdag 18 februari 2015

Zwart, harig en op hoge poten




Vanuit een ooghoek zie ik iets. ‘Het’ beweegt. Ik houd mijn adem in. Eerst wil ik ‘het’ nog negeren, doen alsof ik niets heb gezien. Gewoon naar mijn atelier gaan, dan is ‘het’ er ook niet. Dat ‘het’ is een spin. Groot, dik, harig en op hoge poten. Er wordt gezegd dat een spin nooit alleen is, er zijn er altijd twee. Bij die gedachte breekt het zweet me uit. Ik ben niet zo dol op spinnen.

Wat nu? Man niet thuis. Hij zou de spin in een glas mee naar buiten nemen. Ik niet, durf nauwelijks te kijken. Maar rustig aan tafel zitten is er ook niet meer bij. Steeds blijven denken dat een spin niets doet helpt ook niet. Spin blijft waar die is. 

‘Kom op, je bent toch zeker voor een spin niet bang? Dat was vroeger, niet in dit leven. Spinnen doen toch niets?’
Dat en nog veel meer zeg ik tegen mezelf terwijl ik ril van onrust en schrik.

Bij een muis (soms neemt Sam er wel eens een mee naar binnen als ik niet oplet) heb ik onmiddellijk de oplossing. Ik verlaat voorgoed, dat wil zeggen tot Man thuis is en de muis heeft gevangen, het vertrek waar ik ben.
Maar zie ik een spin, dan heb ik het gevoel dat ik zover niet kan gaan. Wachten tot Man van zijn werk thuiskomt en hem het beest buiten laten zetten? Het is de vraag of ‘Spin’ dan nog te vinden is. Neen, ik moet dit zelf oplossen.

Met knikkende knieën en in mijn hand een halve keukenrol aan papier zo dik mogelijk opgevouwen, sluip ik richting het zwarte en harige gevaarte. Gelukkig, nog steeds op dezelfde plek. Weer houd ik mijn adem in en buiten mijn wil om iets producerend wat lijkt op een hoge fluittoon, druk ik het papier tegen de muur. Vouw mijn hand samen in de hoop dat ik de spin heb gevangen en loop naar buiten. De prop gooi ik tussen de struiken. Vanavond of morgen ruim ik die wel op. De spin is dan wel weg vermoed ik. Weer het huis in of op zoek gegaan naar een ander onderkomen.

Ik heb mijn hand niet dichtgeknepen, dat zou ik voorheen wel hebben gedaan. Er is vooruitgang. Intussen ben ik wel nijdig, zelfs spinnijdig op mezelf. Het is te gek voor woorden. Onrustig worden bij het zien en het vangen van een spin. En nu moet ik ook nog op zoek naar de tweede, immers een spin is nooit alleen.

22 opmerkingen:

  1. The horror. Stephan King is er niks bij. Mooi geschreven maar nu zit ik met rillingen op m'n rug bij de Chinees op mijn eten te wachten. Je begrijpt het: ik ben man met angst voor spinnen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Gelukkig kom jij er als 'man' voor uit! Hopelijk heb je nog lekker gegeten!

      Verwijderen
  2. Hahaha, Ellie wat herkenbaar. Ik ben ook bang voor spinnen. Bij mij zat er ooit eens eentje op de trap. Ik heb iemand gebeld (het was 23.00uur). Al mopperend kwam die terwijl ik panisch de spin in de gaten hield... jij hebt het zelf opgelost, heel knap. Weet je overigens zeker dat hij niet stiekem ontsnapt is, zich uit het papiertje gewurmd heeft 😄😄

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Maar, waar zijn we dan bang voor, Irma? Ik denk dat het met de snelheid van het beest heeft te maken...zoiets! Dank voor je reactie en weet je, ik heb uiteindelijk wel geleerd om zelf actie te ondernemen, heeft redelijk lang geduurd ;-)

      Verwijderen
  3. En het zijn toch van die lieve nuttige beesten. Liever een paar spinnen in en rond mijn huis dan een kudde buurtkatten (oeps..sorry Sam)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik weet het Jaap, zeer nuttige beestjes zijn het, maar toch...en van buurtkatten heb je last, ik geloof het meteen. Doen altijd hun behoefte bij jouw struik en in jouw plantenbak :-) Sam heeft ook last van haar buurkat, die jaagt haar op en rent achter haar aan en zij is er bang voor....dus liever geen buurtkatten in onze tuin, ook niet...;-)

      Verwijderen
  4. "Maar zie ik een spin, dan heb ik het gevoel dat ik zover niet kan gaan ".. hiermee kreeg je me bijna luidop aan het lachen, Ellie .

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Leuk, Ellie, ik ben ook niet zo van de spinnen. Meestal pak ik de stofzuiger.
    Dit heb je wel met buiten wonen hè, al die beestjes krijg je er gratis bij.
    Overigens geloof ik er niet in dat een spin altijd met z'n twee komen. Wat anderen daar ook van zeggen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Maar in de stad ook veel beestjes, Selma! Een grote tuin met veel bomen en struiken had ik er...een paradijs voor insecten. Volgens mij komen de spinnen gewoon weer uit de stofzuiger gekropen en blijven zo in je huis wonen....;-)

      Verwijderen
  6. Sophie SD Dijkgraaff18 februari 2015 om 19:05

    Geweldig, ik zou het geschreven kunnen hebben!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Sophie....wat let je ;-) je hebt vast ook wel eens een spin in je huis! Ben benieuwd naar jouw handelen ;-)

      Verwijderen
  7. Leuk geschreven. Zelf probeer ik altijd te bedenken dat ik héél groot ben (vergeleken bij die spin) en dat 'ie dus banger voor mij moet zijn dan ik voor hem.
    Mijn lief heeft overigens een hele handige truc. Groot formaat lege luciferdoos. Deze openschuiven. Doosje over de spin heen zetten en dan dichtschuiven. Dan zit 'ie echt in het doosje en kan je hem zo buiten zetten. Werkt perfect!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank voor je reactie en je goede tips, Wilma! Ik doe er mijn voordeel mee!

      Verwijderen
  8. Ik laat ze zitten waar ze zitten en doe niets. Zo lafhartig ben ik wel. Brrrr spinnen, niet mijn vriendjes. Ik wilde wel dat ik zo schrijven kon Ellie want ik heb zitten lachen.Griezelde nog even na. Een spin in een prop papier, zie je zo uit een plooi een poot komen. O Bah!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh Athy, ik moet lachen om jouw reactie 'zie je zo uit een plooi een poot komen. O Bah!!'......geweldig en daar griezelde ik weer van...en dank voor het compliment! Lieve groet!

      Verwijderen
  9. Ze kunnen ook heel hard rennen op die hoge poten van ze, dus ga ik er vanuit dat ze net zo bang zijn als wij Ellie. Ze rennen dan ook nog naar een plek waarvan je weet dat je er niet bij kunt terwijl je je dan afvraagt wanneer het spinnendier weer tevoorschijn komt om je wederom de stuipen op het lijf te jagen. Je begrijpt, ik ben ook geen held, maar als ik de kans krijg probeer ik hem wel te pakken voordat hij (of zij) er vandoor gaat! :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jannie...ik zit te griezelen bij je reactie...zie het zo voor me en voel ook de onrust wanneer het spinnenbeest weer tevoorschijn komt en ons nóg eens de stuipen op het lijf jaagt...

      Verwijderen
  10. LIefje
    Scary Scary Scary!! Verhaal spreekt tot de verbeelding, zie het helemaal voor me:-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja....jij moet wel eens te hulp schieten als je thuis bent...:-)

      Verwijderen
  11. Wat een heerlijk verhaal. Goed om je weer terug te zien, op deze manier. Graag gelezen, Ellie!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mieke, fijn dat je het graag hebt gelezen en dank voor je lieve reactie :-)

      Verwijderen