maandag 9 mei 2016

Kruiden in pot



 
De muziek komt mij tegemoet. Het staat er vol met geparkeerde auto’s. De fietsrekken allemaal in gebruik. Snel, snel een kar. Dat ‘snel’ kan ik vergeten. De vrouw voor mij in de rij heeft geen euro of een munt van 50 eurocent of welke munt dan ook. Zij roept haar man. Op zijn dooie gemak komt hij naar zijn vrouw toe, haalt de beurs uit zijn broekzak, rommelt er wat in, kijkt rond, kijkt nog eens om zich heen en geeft haar een munt. Blijkbaar geen goede. De kar wil met geen mogelijkheid los. De man rommelt weer in zijn beurs en geeft haar een andere munt. Nu lukt het wel. Ik ruk het wagentje los en stort mij in het gedrang. Wil meteen doorlopen naar daar waar ik denk te moeten zijn, maar word afgeremd door de drukte van karren die schots en scheef in het looppad staan, de mensen pratend er omheen en kinderen die joelend achter elkaar aanrennen. Word ongeduldig en kribbig, maar verman mij. Spreek mijzelf toe rustig te blijven en te bedenken waarom ik hierheen ben gefietst.

‘Waar staan de kruiden?’
‘Die staan buiten mevrouw’
‘Als u hier teruggaat, neemt u die zijingang en op de derde of vierde tafel staan de kruiden’
‘Teruggaan?’
‘Ja mevrouw, naar die ingang daar’

Hij zwaait met zijn arm door de lucht heen en weer.
Ik kijk hem eens aan en schud mijn hoofd.
Hij kijkt om en ziet wat ik zie.

‘Daar is geen doorkomen aan, ik neem de uitgang aan de andere kant’
‘Dat kan ook mevrouw, maar moet u wel helemaal naar rechts lopen, daar staan dan de kruiden op de derde of vierde tafel’
‘Dat weet ik, dank u wel’

Eenmaal buiten loop ik tegen de stroom van mensen in. Dat kost wel wat stuurkunst met een kar waarvan de wieltjes een beetje stroef draaien en eigenlijk ergens anders heen willen dan ik wil. Eindelijk, de felbegeerde potjes met kruiden, maar bij het zien ervan is de teleurstelling groter dan mijn blijheid. Wat een verlepte plantjes. Droog, dor en geel. Die wil ik niet. Een medewerker ziet mij de potjes oppakken en weer neerzetten. Nooit gedacht dat ik nog eens in mezelf zou mompelen, maar realiseer me dat het gebeurt. De man hoort het en wijst zonder iets te zeggen op een paar bakken onder de tafel. In de schaduw potjes met geurende plantjes. Ik zoek er een paar uit. Kijk niet naar andere planten, wil zo snel mogelijk weg. Weg van de drukte en de luide muziek. De kar laat ik in een hoek staan, er is immers geen doorkomen aan. Met 3 potjes in de handen ren ik zowat zigzaggend het tuincentrum door. Snijd de looproute af om sneller bij de kassa te zijn. Nu nog de lange wachtrij trotseren.

21 opmerkingen:

  1. Hahaha,mevrouwtje ongeduld. Ik had het kunnen zijn daar in het tuincentrum. Leuk geschreven

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het was een mengeling van ongeduld, kribbigheid vanwege het lawaai en te moe om op pad te zijn. Maar ja, per se die kruiden willen hebben :-)

      Verwijderen
  2. Nooit fijn zulke drukke winkels. Mooi beschreven de situatie! En straks heerlijke verse kruiden voor in je gerechten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik had het kunnen weten, Margo! Daags na Hemelvaart zijn veel mensen vrij en mooi weer erbij, dat wil wel! Maar de kruiden zijn nu al gegroeid, dat is de beloning :-)

      Verwijderen
  3. Jannie Harmsen9 mei 2016 om 18:52

    Kan me helemaal voorstellen dat dit je geïrriteerd heeft Ellie! Als de plantjes goed aanslaan en er hun tijd voor genomen hebben, zul je er vast en zeker samen van kunnen genieten ;) xx

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jannie, ze zijn al gegroeid, een betere beloning bestaat er niet! We zullen er vast veel van gebruiken, heerlijk!

      Verwijderen
  4. Ja, met zulk weer kom ik daar niet, word acuut kribbig en chagrijnig. Maar je hebt ze wel! (Ikke ook trouwens, sommigen puur om de reuk :) )
    Lekker genieten van je moeizaam behaalde kruiden!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het was de dag na Hemelvaart....nooit meer op die dag! Ik kan er nota bene iedere dag heen, ga ik juist DIE dag, Marjolein...maar de beloning zal geurig zijn :-)

      Verwijderen
  5. Haha, dat heb je als je nog andere bezigheden hebt: op een vrije dag naar het tuincentrum of IKEA willen. Noooooooooooit doen dus. Geniet van de kruiden, de geur, de plant, de smaak en vooral hoe ze aanvoelen wanneer ze het goed doen. Ik vind het zelf zo heerlijk, en die geur die aan je handen blijft hangen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zo'n 'bijna-heel-Nederland-heeft-een-vrije-dag' dag, zal ik niet meer uitkiezen om naar het tuincentrum te gaan Suma, maar de beloning dient zich al een beetje aan: de plantjes zijn reeds gegroeid sinds vrijdag en de geur is al heerlijk! Ik geniet er nu al van :-)

      Verwijderen
    2. En ik moest er wel weer even over nadenken wie nou toch schuilgaat achter de naam 'Suma', maar ik weet het weer, Jacqueline 🌺

      Verwijderen
  6. Jaja zo herkenbaar, Ik zie het helemaal voor me. Zo tot de verbeelding geschreven :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Leuk geschreven. Ik weet nu ook weer zeker dat ik dit noooooit ga doen!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ha Mieke, leuk jou hier te zien en dank voor het compliment! Mij zie je ook nergens meer op de vrije dagen van bijna heel Nederland. Vanochtend heb ik een paar vaste plantjes gehaald en het was een stuk rustiger ;-)

      Verwijderen
  8. Heel herkenbaar hoor! Het kan ook zo op je afkomen dan he, al die mensen en dat lawaai. De ene keer wel, de andere keer niet. Valt beetje in categorie van 'Als je het hoort merk je het pas' (Cruyff-variant ;-))

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Leuk je hier te zien! Ja, soms is het echt indringend, andere keer loop ik gewoon door en raakt het mij minder. Maar op zo'n dag dat bijna heel werkend Nederland vrij is, zal ik niet meer zo snel gaan....ik neig toch wel een beetje naar overgevoeligheid ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat een leuk blogje! ik zie je gewoon letterlijk door dat tuincentrum heen gaan met je karretje! Heel mooi geschreven!
    wens je een fijn pinksterweekend!
    groetjes Mickey

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Dankjewel voor je leuke reactie, Mickey....voor de complimentjes dus ook ;-) Wens jou en je gezin ook een mooi lang weekend toe! Lieve groetjes Ellie

    BeantwoordenVerwijderen
  12. O ja, zo was mijn zaterdag voor hemelvaart, was ook nog voor moederdag. Wat een drukte bij de kweker. Ik zie je scharrelen, warm krijgen en kribbig worden. Maar je had frisse plantjes. Jij schrijft toch zo geweldig.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Uiteindelijk was het 't waard alle drukte en onmacht te trotseren, de plantjes groeien als kool! Dank ook voor je mooie compliment Athy, ben er blij mee en het stimuleert mij door te gaan met datgene wat ik naast het schilderen graag doe, het schrijven van blogpost!

      Verwijderen