dinsdag 28 juni 2016

Poepen



Het weekje vakantie voorbij. Gisteren is Man weer aan zijn eerste werkdag begonnen. Meestal heb ik moeite op gang te komen. Drentel door het huis. Mis de gezelligheid van het samen thuis zijn. Gisteren echter ben ik wel bezig geweest. Daarover binnenkort andere blogpost.

Een week van luieren, lezen, genieten, in de tuin werken, veel slapen, ja ook dat, is omgevlogen. Geen afspraken. Rust en alles in langzaamaan tempo. Wel is het traditie in de vakantie naar de boekhandel te gaan.

Het nieuwste boek van Gerbrand Bakker
Alle boeken van Henning Mankell in bezit. Daar hoort deze natuurlijk ook bij
 
Na een heerlijke lunch in het restaurant van de boekhandel gaan we weer op huis aan. Eerst nog plassen. Het is een ruimte in twee gedeeltes. Voorin een wastafel met spiegel en de deur met slot. Achterin de wc en een tweede deur. Vreemd, die is dicht. Mensen laten juist die deur openstaan. Waarschijnlijk ook omdat deze geen slot heeft. Als ik ‘m open, een kleine meid op de pot. Ze kijkt naar mij alsof het de gewoonste zaak van de wereld is dat zij daar op die plek op de wc zit.

‘Nou, ik doe de deur nooit op slot, wel op school’
‘Jij mag ‘m nu wel op slot doen’
‘Ik heb de deur op slot gedaan, zal ik die weer openmaken?’
‘Neen, dat hoeft niet, dat kan ik zelf wel als ik klaar ben’
‘Je kunt gerust hier blijven wachten’

Ik wacht op de gang. De kleine ruimte benauwt mij. Bovendien gun ik het meisje haar privacy. Het duurt lang. Waarschijnlijk zit zij te poepen. Eindelijk, na wat gestommel, komt zij naar buiten.

‘Het kan wel wat stinken, ik heb gepoept’
‘Kan niet bij zo'n ding waardoor het niet meer stinkt naar poep’

We kijken samen. Hoog aan de muur hangt een apparaatje, daar kan zelfs ik niet bij.

‘Dat is niet voor een frisse geur, het is iets anders’
‘Wat is het dan?’
‘Dat weet ik niet’

Ze wil haar handen nog wassen. Kijkt rond en naar mij.

‘Daar is de zeep’
‘Oh ja’

Ze perst wat op haar hand.

‘Kijk, zie je dat, dit is de zeep’

Als ze klaar is rent zij weg en roept: ‘Nog veel plezier vandaag’







13 opmerkingen:

  1. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een leuk avontuur weer Ellie, en wat een vertrouwen van dat meisje!
    Zo zou het altijd moeten zijn in boekhandels :-)

    Dat 'thuiskomen' wat tijd nodig heeft, herken ik ook. Ik moet ook altijd weer even mijn draai vinden na een vakantie.
    Maar dat lukt snel genoeg.
    Fijn dat jullie het zo fijn hadden! <3

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Als kind vertrouw je gewoon op...ontroerend zoals dit meisje dat deed, Marjolein! Na vakantie, ook al is die kort, altijd wennen. Zo gezellig samen in huis...❤️

      Verwijderen
  3. Jannie Harmsen29 juni 2016 om 00:17

    Gezellig meisje, goed in haar velletje, ongegeneerd. Hopelijk mag ze nog heel lang zo blijven. Leuke ervaring Ellie!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zo heerlijk onbevangen...ik wens dat alle kleine kinderen zo zijn, Jannie!

      Verwijderen
  4. Ach, zo schattig! Kinderen kunnen zo heerlijk oprecht zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ontroerend zo vol vertrouwen was zij, sunny mama...hopelijk zijn er veel om ons heen zoals dit kleine meisje <3

      Verwijderen
  5. Zo zal dat meisje thuis ook wel zijn, anders is ze dat buiten de deur niet. Heerlijk verhaal.
    Je draai zal je heus wel weer vinden, teken dat het goed was nu je voor even het samen zijn, mist.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Heerlijk vond ik het, dat onbevangene van de kleine meid! Dacht meteen aan het kind dat ik was, verlegen en bang, maar volgens mij is het wel goedgekomen met mij :-) Athy, een weekje samen thuis en niets hoeven is heerlijk. Daarna moet ik echt even wennen, is het zo kaal en stil terwijl Man toch niet zo'n druktemaker is...

      Verwijderen