dinsdag 7 juni 2016

Stiltecoupé






Een en al geroezemoes. Hoezo stiltecoupé? Tijdens mijn laatste treinreis heb ik mij een beetje gestoord aan, maar vooral verwonderd over het gebrek aan stilte.

Bewust hebben Man en ik deze coupé opgezocht nadat we de drukte van de stad achter ons hebben gelaten. Er zitten maar een paar mensen. Een ouder echtpaar, lezend in een boek. Een vrouw alleen, laptop voor zich. Een jongeman, pen in de hand, een dik pak papier op schoot. Naast mij, aan de andere kant van het gangpad een oudere vrouw. Starend door het raam en zo te zien, genietend van haar boterham. Op elk station komen nieuwe reizigers binnen. Zich niet bewust dat zij plaatsnemen in een stiltecoupé of men weet het wel, maar het deert hen niet.

Een verliefd stel. Zij giechelend, pratend en zo nu en dan innig kussend met haar metgezel. Als Man wijst op het vignet van de stiltecoupé vonken voor een moment haar ogen, echter niet van verliefdheid.

De conducteur, luid pratend met een jongeman die geen kaartje heeft en op weg is naar Maastricht. Hij heeft geluk. Geen boete onder voorwaarde dat hij in Breda uitstapt.

Bij het naderen van een volgend station wordt omgeroepen in welke trein we zitten, waar we zijn, waar we heengaan, op welke stations we nog stoppen en waar de reizigers dienen over te stappen naar…
Na weer een aantal minuten naar het gekraak van de intercom te hebben geluisterd vergeet de conducteur de microfoon uit te schakelen. Zo is ook nog het gesprek tussen hem en de machinist te beluisteren.

Een vrouw zit bij de ingang van de coupé. Bij binnenkomst heeft zij haar kinderen erop gewezen stil te zijn. De kinderen rennen door het gangpad, onderwijl roepend naar elkaar. Als zij door een vrouw op hun gedrag worden aangesproken, geeft een van de kleine mannen een grote mond terug. De moeder kijkt niet op of om, zij leest een boek.

De conducteur, waarschijnlijk klaar met de controle van de kaartjes, loopt neuriënd langs.

De man zonder kaartje is er ook weer, weggedoken in een hoek. Stil.



    


26 opmerkingen:

  1. Dat was dus een geval van 'wishful thinking'? Jammer, dat het zo moet gaan. Mooi beschreven, Ellie.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zeker had dit met verwachting te maken, Mieke. Helaas...
      Dank voor je compliment en leuk dat je 'mij' weer hebt gelezen!

      Verwijderen
  2. Toch is het verliefde stel het leukst :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. En haar ogen vonkten... schitterend!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zo beeldend geschreven Ellie, ik zie het voor me. Ik zie zelfs het geluid dat er niet mag zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mooi compliment, Suma! Het is fijn om te weten dat ik het goed heb verwoord!

      Verwijderen
  5. Dat je daar alleen maar lichtelijk geïrriteerd van raakt ...
    Ik ga over de rooie als men zo doet en mijn ogen vonken dan ook ;-)
    Beeldend beschreven, ik voel het!
    Liefs, Marjolein

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Volgens Man was ik zo nu en dan meer dan een beetje geïrriteerd :-( eigenlijk meer over het gebrek aan fatsoen dat men in die coupé niet 'stil' is. Dank ook voor je mooie compliment, Marjolein! X

      Verwijderen
  6. Jannie Harmsen7 juni 2016 om 17:06

    En de man in het hoekje speelt verstoppertje, "blijf zitten waar je zit, en verroer je niet!' Ben benieuwd of hij ook echt in Breda is uitgestapt Ellie ;) Alle personen leuk beschreven!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jannie, wij hebben uit nieuwsgierigheid opgelet en hem niet in Breda zien uitstappen. Volgens ons heeft hij heen en weer gelopen of zich op het toilet verstopt...zoiets, maar het is natuurlijk niet netjes om zo te denken ;-)

      Verwijderen
  7. Jacqueline Pronk7 juni 2016 om 17:25

    Ik sluit me aan bij Marjolein.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik moest toch ook maar weer eens met de trein. Maar dan dus maar niet voor de stilte. Leuk stukje.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Eigenlijk was het ook hilarisch, Mies. Alle tekens van Man, mij en medereizigers dat het een stiltecoupé was, hadden geen effect. Men keek alsof wij gek waren.

      Verwijderen
  9. Leuk geschreven!
    Dat hele idee van een stilte coupé is ook niet voor iedereen weggelegd. Vooral niet met kinderen, natuurlijk kun je ze dat aanleren, maar mijn ervaring is dat ze meestal niet stil zijn op momenten dat je het van ze verwacht :-(.
    Een treinreis op zich is wel altijd erg leuk. Lekker mensen kijken en inspiratie opdoen.
    Voor de volgende keer hoop ik dat je reis wat rustiger mag verlopen!
    groetjes Mickey

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik begrijp wel dat het voor kinderen moeilijk is om tijdens een reis 'stil' te zijn, ik denk dat een stiltecoupé voor hen ook niet de juiste plek is, dat had de moeder wellicht beter in kunnen schatten. Reizen per trein vind ik ook altijd leuk, mensen observeren nog leuker! Dank ook voor je compliment, Mickey :-)

      Verwijderen
  10. ik ben zelf zo'n sukkel die niet door heeft in een stilte coupé te zitten, desalniettemin ben ik meestal wel stil want reis altijd alleen in de trein en kijk dan net als jij - je hebt het heel leuk beschreven

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Anne, dat het een stiltecoupé is wordt ook niet zo heel duidelijk aangegeven, ik snap wel dat mensen er ongemerkt in terecht komen. Maar dat mensen, nadat zij erop worden geattendeerd, toch doorgaan met praten vind ik wel wat onfatsoenlijk.

      Verwijderen
  11. Ik zie het voor me, maar vrees dat ik me het meest geërgerd had aan de grote mond van die kinderen. Het lijkt bij veel kinderen alsof het respect voor anderen er gewoon helemaal niet meer is. Zelfs niet voor hun eigen ouders.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wilma, ik begrijp je heel goed. Ook wij zaten enigszins verbluft te kijken en te luisteren hoe mondig (lees: brutaal) die jongen reageerde.

      Verwijderen
  12. Dag Ellie, je bent er weer! Genezen? Mooi herkenbaar stukje heb je geschreven. Ik heb begrepen dat men binnenkort stiltecoupés herkenbaarder gaat maken. Veel volk heeft niet door dat ze in zo'n coupe zitten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het was een lange tijd moeilijk creatieve dingen zoals het schrijven en schilderen te blijven doen. Wel had ik nog een paar maal hier wat foto's gepost. Heb je die al gezien? Maar langzamerhand kriebelt het weer, heb ik de dagbehandelingen afgesloten en 'ga ik er weer voor'! Leuk dat ik je hier ook weer zie Marijke, dank voor je reactie :-)

      Verwijderen
  13. Reacties
    1. Misschien was de hoop op stilte of de verwachting dat het 'stil' zou zijn te hoog. Dankzij ons treinreisje had ik wel stof tot blog ;-)

      Verwijderen