'Als de kat van huis is, dansen de muizen op tafel'
‘Creatieve mensen hebben geen rommel, creatieve mensen hebben overal ideeën liggen’
Aan bovenstaande spreekwoorden moet ik denken als ik jullie nieuwe blogpost wil toesturen. Weinig tekst, maar veel foto's om te laten zien wat Man en ik vorige week in onze vakantie hebben gedaan. Jammer genoeg gaat het mis. Bij het publiceren dansen woord en beeld door elkaar. Geen gezicht. Kan dit niet versturen. De 'oude' blogpost ziet er ineens ook anders uit, vooral de geplaatste foto's met bijschrift nemen veel plek in. Kan niet begrijpen hoe het tot zo’n rommeltje is gekomen, heb de hele week geen blog gezien.
Werk aan de winkel. Eerst eens kijken of het lukt dingen weer opnieuw in te stellen, zo niet moet het er dan eindelijk maar eens van komen een nieuwe website te (laten) maken. Het vergt waarschijnlijk wat tijd, maar ik probeer er snel weer te zijn. Hoop jullie dan ook weer te begroeten.
woensdag 26 oktober 2016
vrijdag 14 oktober 2016
Dromen - 4
Man en ik.
Een groot overdekt gebouw. Het is er druk. Veel mensen, een kakofonie aan
geluiden. We zijn op weg naar buiten. Bij de trap een man, klein, dik en enorm
grote schoenen aan zijn voeten. Wijzend naar boven, op luide toon roepend dat
daar de kerstspullen te zien zijn. Hij herhaalt het steeds weer. We kijken
elkaar aan. Ik wil wel naar de ballen en het engelenhaar. We lopen de trap op. En
waar ik tot op dat moment gewoon loop zit ik ineens in een rolstoel, ben ik
plots buiten. Fiets over een smal pad, aangelegd langs een drukke verkeersweg.
Auto’s razen met een rot vaart langs mij heen. Ben volkomen in paniek. Het
zweet gutst langs mijn gezicht. Man nergens meer te zien. In de drukte ben ik
hem kwijtgeraakt. Ik roep, kijk om mij heen, roep weer. Dan zie ik hem, hij
rent naar mij toe. Toch fiets ik verder.
Ik zie hem
wel staan, een lichtblauwe auto, geparkeerd op het pad. Toch ga ik
rechtdoor.
Fiets er tegenaan. Met opzet. Een kras op de bumper, deuk erin, fietswiel krom.
Dan zie ik Man een huis binnengaan. Snel erna over het trapje bij de voordeur
weer naar buiten komen. In zijn kielzog een jonge vrouw. Ik loop over een
andere trap naar beneden. Omgeven door rotsen is daar het meer. Als ik weer
terugkom van Man geen spoor. Wel zie ik een vriendin. Zij wordt belaagd door een
groep mannen. Blijkbaar geniet zij van de aandacht, zij lacht.
Ineens een
motor, maar dat is echt, ik ben wakker. Voel mij onrustig, precies
zoals in de droom. Ik schrijf meteen deze blogpost.
dinsdag 11 oktober 2016
Gastblog - Michiel Geurtse
Meerdere berichten heb ik
gehad als reactie op mijn laatste blogpost.
Onderstaand het bericht
dat ik als gastblog heb uitgekozen.
MichielZiet en Michiel zag
een stukje van Ellie. Dat vrouwen van Venus schijnen te komen. Dat mannen niet
zien als er een vaas verplaatst is. Dankzij een por van Ellie, kwam ik op onderstaande
column.
Vrouwen komen van Venus
Dat zeggen ze wel altijd. Vrouwen
komen van Venus. Dat impliceert een zekere mate van schoonheid en onder zware
druk van mijn vriendin, bevestig ik dat ook. Maar zij komen niet alleen van
deze planeet. Neen. Zij komen van een kristallen bol! Vrouwen hebben een soort
van telepathische gave. Zet twee vriendinnen bij elkaar, de een begint met een
half woord de ander vult aan en het eindigt altijd met gejoel.
‘Ik heb twee kaartjes
van…’
‘Neen, van die?’
‘Jaaa’
‘Neeeen’
‘Jaaaaaa’
‘Ieieieieieieieieieieieieie’
Geen idee waar ze naartoe
gaat, maar haar vriendin weet het.
Zo heeft een vrouw automatisch
ook een hoog verwachtingspatroon van een man. Hoe werkt het brein van een man?
In het algemeen niet, maar die paar met een werkend stel hersenen zitten vaak
in de ‘ik-stand’.
‘Ik moet nog even eten
koken’
‘Ik ga zo even voetbal
kijken’
‘Ik wil nog even een blokje
om’
Nou ja, bedenk zelf wat.
De échte man voegt daar ook nog eens om de zoveel seconden ‘knappe-vrouwen-gedachten’
aan toe.
Ik zat laatst bij toneel
en kreeg een app van mijn vriendin.
‘Lieverd, denk je aan de
formulieren?’
Formulieren? Aan denken.
Ja, ik denk er nu aan. Dus ik app terug:
‘Wat moet ik met formulieren?’
‘Dat je ze dit weekend
naar mij meeneemt’
Een totaal raadsel voor
mij!
Naast mij vroeg een
medespeelster wat er loos was. Ik vertelde haar dat ik een totaal cryptisch
mailtje van mijn vriendin kreeg. Nu komt het meest wonderbaarlijke. Ik liet
haar de app zien. Zij las het en in haar ogen zag ik dat zij de boodschap
begreep! Vervolgens keek ze mij met een indringende blik aan en opeens begon
het ook mij te dagen! Wonderbaarlijk!
Bleek dat mijn vriendin de
vakantieboeken bedoelde die we een keer samen door zouden nemen. Dit hadden we
drie weken geleden afgesproken.
Drie weken lang dagen van ‘ik
moet dit, ik moet dat’. Dat mijn medespeelster het wel begreep was omdat ik
haar dit drie weken geleden verteld had. Verbluffend!
Dus vergeet Venus! Vrouwen
leven in een speciale glazen bol en geen vent die daar ooit doorheen komt! Dus
kom je thuis, kijken ze je verwachtingsvol aan? Dan hebben ze iets in hun mars.
Maar dan niet van onze Mars.
Meer te lezen van Michiel op https://michielziet.wordpress.com/
vrijdag 7 oktober 2016
Vrouwen van Venus - Mannen van Mars
Wie mijn blog regelmatig bezoekt heeft waarschijnlijk
ook mijn laatste post ‘Mannen van Mars – Vrouwen van Venus’ gelezen. Daarin
vertel ik over een typische eigenschap van de man. De man die geen veranderingen
ziet, ‘de nietsziende man’.
Op deze blogpost kwamen leuke reacties. Enkele
heb ik zelfs van facebook gekopieerd en op mijn blog geplaatst. Die zijn zo
hilarisch, die moeten bewaard blijven. Jullie hebben ze kunnen lezen. Maar ook
via e-mail heb ik berichtjes gehad. Al lezende ben ik op het idee gekomen voor ‘Vrouwen
van Venus – Mannen van Mars’.
Ik vraag mij af of vrouwen ook behept zijn met
een of meerdere eigenschappen waar de man totaal niets van begrijpt. Kan er
wel een paar bedenken, erover vertellen laat ik graag aan hem over. Als er iemand
is die hier een stukje over wil schrijven, doen! Als gastblog post ik het dan.
|
|
|
|
Het mogen allerlei typische vrouwen-eigenschappen
zijn die voor de man onbegrijpelijk zijn. Een kleine aanzet, mij door Y aangereikt, wil ik wel geven, ‘niets
zeggen en er evengoed van uitgaan dat de man feilloos inschat hoe zij zich
voelt én daar fantastisch op inspeelt.’
Wie?
Abonneren op:
Posts (Atom)