Nieuwe website

Beste lezers van mijn blog,

Zoals jullie wel gemerkt hebben is er hier sinds 2 november geen nieuwe blogpost meer te lezen geweest, maar daar komt nu weer verandering in. Vanaf vandaag heb ik een andere website waarop weer regelmatig nieuwe stukjes te lezen zijn. Maar er is meer te zien! Wat dat is verklap ik niet. Kijk maar eens zou ik zeggen. Ik zou het fijn vinden te lezen of mijn nieuwe website jullie bevalt. 

www.ellieschmitz.nl

Weblog 2

En nog steeds mijn weblog in de war en geen oplossing. Kan wel wat tekst posten, niet teveel, dan worden de woorden lang, kort of breed uitgerekt. Foto's om het geheel een beetje op te leuken worden ook uit zichzelf breder, langer of zakken helemaal in. Jullie weten wel, alsof je voor de lachspiegel staat. Zoiets als dit dus.

Weblog 1

'Als de kat van huis is, dansen de muizen op tafel'

‘Creatieve mensen hebben geen rommel, creatieve mensen hebben overal ideeën liggen’

Aan bovenstaande spreekwoorden moet ik denken als ik jullie nieuwe blogpost wil toesturen. Weinig tekst, maar veel foto's om te laten zien wat Man en ik vorige week in onze vakantie hebben gedaan. Jammer genoeg gaat het mis. Bij het publiceren dansen woord en beeld door elkaar. Geen gezicht. Kan dit niet versturen. De 'oude' blogpost ziet er ineens ook anders uit, vooral de geplaatste foto's met bijschrift nemen veel plek in. Kan niet begrijpen hoe het tot zo’n rommeltje is gekomen, heb de hele week geen blog gezien.

Werk aan de winkel. Eerst eens kijken of het lukt dingen weer opnieuw in te stellen, zo niet moet het er dan eindelijk maar eens van komen een nieuwe website te (laten) maken. Het vergt waarschijnlijk wat tijd, maar ik probeer er snel weer te zijn. Hoop jullie dan ook weer te begroeten.

Dromen - 4

Man en ik. Een groot overdekt gebouw. Het is er druk. Veel mensen, een kakofonie aan geluiden. We zijn op weg naar buiten. Bij de trap een man, klein, dik en enorm grote schoenen aan zijn voeten. Wijzend naar boven, op luide toon roepend dat daar de kerstspullen te zien zijn. Hij herhaalt het steeds weer. We kijken elkaar aan. Ik wil wel naar de ballen en het engelenhaar. We lopen de trap op. En waar ik tot op dat moment gewoon loop zit ik ineens in een rolstoel, ben ik plots buiten. Fiets over een smal pad, aangelegd langs een drukke verkeersweg. Auto’s razen met een rot vaart langs mij heen. Ben volkomen in paniek. Het zweet gutst langs mijn gezicht. Man nergens meer te zien. In de drukte ben ik hem kwijtgeraakt. Ik roep, kijk om mij heen, roep weer. Dan zie ik hem, hij rent naar mij toe. Toch fiets ik verder.

Ik zie hem wel staan, een lichtblauwe auto, geparkeerd op het pad. Toch ga ik

rechtdoor. Fiets er tegenaan. Met opzet. Een kras op de bumper, deuk erin, fietswiel krom. Dan zie ik Man een huis binnengaan. Snel erna over het trapje bij de voordeur weer naar buiten komen. In zijn kielzog een jonge vrouw. Ik loop over een andere trap naar beneden. Omgeven door rotsen is daar het meer. Als ik weer terugkom van Man geen spoor. Wel zie ik een vriendin. Zij wordt belaagd door een groep mannen. Blijkbaar geniet zij van de aandacht, zij lacht.

Ineens een motor, maar dat is echt, ik ben wakker. Voel mij onrustig, precies zoals in de droom. Ik schrijf meteen deze blogpost.

Gastblog - Michiel Geurtse

Meerdere berichten heb ik gehad als reactie op mijn laatste blogpost.

http://ellieschmitz.blogspot.nl/2016/10/vrouwen-van-venus-mannen-van-mars.html#comment-form

Onderstaand het bericht dat ik als gastblog heb uitgekozen.

MichielZiet en Michiel zag een stukje van Ellie. Dat vrouwen van Venus schijnen te komen. Dat mannen niet zien als er een vaas verplaatst is. Dankzij een por van Ellie, kwam ik op onderstaande column.

Vrouwen komen van Venus

Dat zeggen ze wel altijd. Vrouwen komen van Venus. Dat impliceert een zekere mate van schoonheid en onder zware druk van mijn vriendin, bevestig ik dat ook. Maar zij komen niet alleen van deze planeet. Neen. Zij komen van een kristallen bol! Vrouwen hebben een soort van telepathische gave. Zet twee vriendinnen bij elkaar, de een begint met een half woord de ander vult aan en het eindigt altijd met gejoel.

‘Ik heb twee kaartjes van…’

‘Neen, van die?’

‘Jaaa’

‘Neeeen’

‘Jaaaaaa’

‘Ieieieieieieieieieieieieie’

Geen idee waar ze naartoe gaat, maar haar vriendin weet het.

Zo heeft een vrouw automatisch ook een hoog verwachtingspatroon van een man. Hoe werkt het brein van een man? In het algemeen niet, maar die paar met een werkend stel hersenen zitten vaak in de ‘ik-stand’.

‘Ik moet nog even eten koken’

‘Ik ga zo even voetbal kijken’

‘Ik wil nog even een blokje om’

Nou ja, bedenk zelf wat. De échte man voegt daar ook nog eens om de zoveel seconden ‘knappe-vrouwen-gedachten’ aan toe.

Ik zat laatst bij toneel en kreeg een app van mijn vriendin.

‘Lieverd, denk je aan de formulieren?’

Formulieren? Aan denken. Ja, ik denk er nu aan. Dus ik app terug:

‘Wat moet ik met formulieren?’

‘Dat je ze dit weekend naar mij meeneemt’

Een totaal raadsel voor mij!

Naast mij vroeg een medespeelster wat er loos was. Ik vertelde haar dat ik een totaal cryptisch mailtje van mijn vriendin kreeg. Nu komt het meest wonderbaarlijke. Ik liet haar de app zien. Zij las het en in haar ogen zag ik dat zij de boodschap begreep! Vervolgens keek ze mij met een indringende blik aan en opeens begon het ook mij te dagen! Wonderbaarlijk!

Bleek dat mijn vriendin de vakantieboeken bedoelde die we een keer samen door zouden nemen. Dit hadden we drie weken geleden afgesproken.

Drie weken lang dagen van ‘ik moet dit, ik moet dat’. Dat mijn medespeelster het wel begreep was omdat ik haar dit drie weken geleden verteld had. Verbluffend!

Dus vergeet Venus! Vrouwen leven in een speciale glazen bol en geen vent die daar ooit doorheen komt! Dus kom je thuis, kijken ze je verwachtingsvol aan? Dan hebben ze iets in hun mars. Maar dan niet van onze Mars.

Meer te lezen van Michiel op https://michielziet.wordpress.com/