Van donderdag naar donderdag

31 maart 2016

Bij het wakker worden voel ik al dat het helemaal mis is. Toch opstaan, douchen en aan de slag. Die slag heb ik niet gemaakt. Binnen een uur lig ik weer onder het dons. De hele dag slaap ik. Als Man tegen zeven uur van zijn werk thuiskomt word ik wakker. Eten hoef ik niet, met een kop thee zit ik een poosje op de bank. Daarna weer naar bed en slaap dan tot de volgende ochtend.

1 april 2016

Bij de koffie lees ik de blogpost van Mies Huibers. Weten waarom ik zo schrik? Kijk dan eens op www.mieshuibers.nl en lees ‘Het einde van een tijdperk’. Zijn andere verhalen en boekrecensies zijn ook zeer de moeite waard.

Zus en haar man halen spullen op. ’s Middags fiets ik naar vrienden om hun nieuwe huis te bekijken.

2 april 2016

Vandaag bezoeken Man en ik de overzichtstentoonstelling van Karel Appel in het Gemeentemuseum in Den Haag. Tijdelijk hangt er ook het beroemde kunstwerk ‘Judith’ van Gustav Klimt.

'Judith' van Gustav Klimt

3 april 2016

Zondag. Meestal is deze dag ‘pyjama-dag’. Vandaag niet. We gaan naar ‘Art Home and Living’ in Gennep. We zoeken krijtverf uit voor de muren in de slaapkamer. Willen jullie weten wat daar nog meer te zien en te koop is kijk dan op http://www.arthomeandliving.nl/

4 april 2016

Vriend op bezoek. Onze hulp met poetsen is er ook. Het huis schoon, de was gestreken en de tuinbank weer bruikbaar als zij naar huis gaat. Laat die zon nu maar komen. ’s Middags werk ik mijn administratie bij en schrijf een kaartje aan Vriendin. Envelop te klein…. Een drammer als ik soms kan zijn stap ik op de fiets om grotere enveloppen te gaan kopen. Die kaart moet NU op de post.

5 april 2016

Vroeg op pad. Herstart van de dagbehandelingen in Nijmegen. De ontvangst is warm en vriendelijk. Er is veel belangstelling voor hoe het nu met mij gaat. Dat alleen al geeft goede moed weer te beginnen.

Vandaag kies ik eens een andere route om naar huis te rijden. Telkens dezelfde weg is saai, de rit duurt dan wel tweemaal zolang. Het is druk op de weg, vooral met vrachtverkeer. Jaren geleden ben ik eens van de weg gedrukt door een vrachtauto waarvan de chauffeur mij niet had gezien. Dat was een akelige ervaring, maar mijn engelbewaarder heeft mij goed ‘bewaard’.

Gisteren is hetzelfde gebeurd, maar veel gevaarlijker dan destijds. Bij het inhalen van de eerste vrachtauto van een lange rij ziet de chauffeur mij niet en zwenkt naar links. Mijn snelheid is dan 130 km per uur. Ik heb bijna de rem aan de voorkant uit de auto getrapt en beland van de weg af in het gras. Wat een geluk dat ik de auto onder controle kan houden en er een brede strook met gras is. De vrouw die achter mij rijdt handelt adequaat, dat heeft zeker aan mijn ‘redding’ bijgedragen. Zij vermindert snelheid en blijft links rijden. Daardoor geeft zij mij de mogelijkheid om op het gras door te blijven rijden en vanaf de berm weer op de weg terug te komen. Transpirerend en met een hart dat zowat uit mijn lijf bonkt ben ik naar de rechter rijstrook gegaan. Ik besef dat ik eerst een stuk door moet rijden om de angst niet meer te durven rijden, niet toe te laten. Bij het volgende tankstation ben ik gestopt en heb contact met Man gezocht. Bij thuiskomst komen de tranen en het besef hoeveel geluk ik heb gehad. Gelukkig ook deze keer de engelbewaarder naast mij.

http://ellieschmitz.blogspot.nl/2013/10/engelbewaarder.html 

6 april 2016

Vandaag maak ik deze blogpost af met belevenissen van gisteren. De rest heb ik al eerder geschreven, foto’s ook al uitgezocht. Liggend onder de deken, zo laad ik weer op na de dag van gisteren.