Onderweg

Hoewel Man nog geen vakantie heeft, die begint pas over anderhalve week, heb ik besloten er vandaag al aan te beginnen. Alles onder het mom van de vrije weken een beetje ‘inluiden’ zodat het voor Man wat gemakkelijk wordt om aan de vakantie te beginnen. Dat laatste is natuurlijk flauwekul. Man zal opgetogen en met het gevoel ‘hè, hè, eindelijk….’ van zijn werk naar huis komen. Een zee van tijd ligt voor hem. Twee weken hoeft er niets. Ik doe natuurlijk in die twee weken met hem mee. Ik hoef ook niets. Voorlopig is dit dus mijn laatste blogpost. Eind augustus ben ik er weer.

Onderweg fiets ik hen voorbij. Een vrouw met een bakfiets, een kleine jongen op zijn eigen fietsje. Zij roepend waar hij op moet letten. Hij slingerend, om zich heen kijkend, wijzend en pratend. Met een boog fiets ik om hen heen. Het stoplicht op rood. Zij komen naast mij staan.

‘Druuken, druuken, druuken!’

De vrouw reageert meteen.

‘Dat mag zo niet. Je moet netjes vragen of mevrouw al op het knopje heeft gedruukt’

‘Vrouw, heeft u het knopje gedruukt?’

‘Dat heb ik gedaan’

‘En nou zeg je dat het fijn is. Zo moet je dat doen en niet druuken, druuken druuken zeggen, dat is niet netjes. Heb je dat begrepen?’

‘Ja, mama’

Kijkend naar mij zegt zij: ‘Ik wil het niet zo, hij moet leren’

Een Turkse moeder, druk bezig haar zoon op te voeden.

Als we oversteken groeten we elkaar.

‘Mevrouw, mevrouw!’

Ik kijk achterom. Twee dames op de fiets. De ene in renners outfit op een racefiets, de ander in gewone broek en shirt op een stevige damesfiets.

‘Weet u hier in de buurt een winkel? Wij hebben wat boodschappen voor onderweg nodig’

‘Jazeker. Ik woon in dit dorp. We kunnen samen verder fietsen. Ik ben op weg naar huis en kom langs een klein winkelcentrum’.

‘Maar u heeft een elektrische fiets en wij niet’

‘Ik zal mijn snelheid aanpassen. Dat ben ik gewend, mijn man heeft ook een gewone fiets’

‘Wij komen uit Arnhem en zijn op weg naar Frankrijk’. Al passeren wij de grens maar twee meter, dan toch zijn wij tot in Frankrijk gekomen. Dat is het doel. Onze mannen halen ons komende zondag op’

‘Wat leuk, ook om samen te doen’

‘Wij hebben al veel voorpret gehad. Nu genieten wij alleen maar. België, here we come’

Zo kan een fietstochtje ‘voer’ voor blogpost zijn. Dat blijkt.