vrijdag 9 september 2016

Angsthaas


Oude kranten, folders en magazines. Tussen allerlei bezigheden door zoek ik deze stapel leesvoer uit. Veel kan ongelezen naar de oud-papier-doos. Van de rest maak ik een nieuwe stapel ‘te lezen’. Een artikel over angst. Onmiddellijk ben ik jaren terug in de tijd. De jaren van ‘bang-zijn’. Dat zijn er veel geweest.

Als klein kind al had ik angst. Bang voor mannen, voor de tandarts, de huisarts, het donker, voor onweer, mijn ouders, de leraar, de pastoor, voor het onbekende, bang om ziek te worden. Altijd bang. Dat bleef. Ook toen ik al volwassen was.

Ik wist wel dat ik er iets aan moest doen, maar wat, dat kon ik niet bedenken. Ik praatte er met niemand over. Durfde niet. Schaamde mij. Het werd zelfs zo erg dat ik de straat niet meer op durfde te gaan. Niet alleen ging ik niet meer op de fiets, lopend of in de auto ergens heen, ik werd ook bang om in een lift te stappen. Nog banger voor het dagelijkse leven. Deed geen boodschappen meer. Sloot mij op. Toen durfde ik eindelijk hulp te zoeken. De huisarts echter wist er geen raad mee.

Ik sukkelde verder. Verdoezelde. Er was altijd wel een reden waarom ik iets niet deed of wilde. Jarenlang. Tot mijn schoonzus het bespreekbaar maakte. Zij bemerkte hoe ik mijn best deed zo normaal mogelijk over te komen. Zij bracht boeken voor mij mee. Herkenning. Alsof ik het was over wie er werd geschreven. Een van die boeken is mijn redding geweest. Aan de hand daarvan werden destijds cursussen gegeven. Daar bracht mijn partner mij heen. Eindelijk ‘lotgenoten’. Eindelijk leerde en durfde ik over mijn angst te praten. Ook opdrachten moest ik maken en uitvoeren. Ik kreeg inzicht in mijn denkwijze en functioneren. Langzamerhand krabbelde ik op. Toch heeft het nog wel een paar jaar geduurd voordat ik mij ‘vrij’ voelde.

Sinds die tijd weet ik: ‘Angst is een illusie. Het bestaat niet. Je kunt het niet oppakken of wegleggen. Angst creëer en voed je zelf’. 

Nog steeds ben ik blij dat ik toentertijd deze angsthaas bij het nekvel heb gepakt.










21 opmerkingen:

  1. Moedig van je om er zo voor uit te durven komen! Je bent de angst de baas! En veel sterker dan je zelf dacht! Dapper blog!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat goed dat je dit zo in je blog beschrijft!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb veel respect voor je. Knap dat je dit met de buitenwereld wilt delen. Liefs, miss vergeetachtig

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Goed zo! Niet meer bang zijn om bang te zijn. Goed dat je er voor uit komt! Niet iedereen heeft dat zo erg als jij dat had, maar we zijn dat natuurlijk soms ook in meer om mindere mate.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat ontzettend knap dat je dit zo aangepakt hebt, Ellie! Je hebt dus al je angsten overwonnen!
    Ik ben nog altijd bij vlagen bang voor de telefoon, voor nota's, en boven alles heb ik een frequente angst voor dat iemand kwaad op me is. Telefoon en nota's kan ik mijden (al kost dat uiteindelijk veel stress en nog meer geld), kwaadheid niet. Of liever: als ik het voel maar het wordt niet uitgesproken, kan ik dat heel moeilijk bij de ander laten.
    Gelukkig is er een haptotherapeute, maar als ik het zo lees, heb jij dit veel beter aangepakt! Petje af, ook voor je stuk!
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Een wurgende greep waar je jezelf uit hebt gered. Kan je nagaan hoeveel kracht en doorzettingsvermogen jij in je hebt.
    Sterke vrouw, wie zal haar vinden.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Veel respect dat je dit deelt.
    Liefs Joke G.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat fijn dat jouw schoonzus jou de hand reikte met boeken. Wat moet het heerlijk zijn geweest die herkenning! Goed dat je stappen ondernomen hebt en nu zover bent!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Veel kippenvel en rode konen van het blozen heb ik. Ontroerd door zoveel lieve, leuke en openhartige reacties van iedereen, ook op facebook. Ik ben daar heel blij mee én heel blij met het feit dat deze periode achter mij ligt. Nu zeg ik ook wel eens tegen mijzelf, dat ben ik nog vergeten te vertellen in mijn verhaal: 'Angst hoort in een ander leven, niet in dit leven.'

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Reacties
    1. Dat moest ik van mezelf zijn, Conny...maar eng was het wel, echter ik wilde gewoon 'leven'. Dank voor je reactie!

      Verwijderen