Door het mooie weer van de afgelopen dagen komt steeds weer dezelfde herinnering naar boven. Bijna drie jaar geleden heb ik onderstaand stukje geschreven. Vandaag post ik het nog eens.
Zwemmen
21 oktober 2013
Diegenen onder jullie die
mijn blog ‘Lezen’ http://ellieschmitz.blogspot.nl/2013/10/lezen.html hebben gelezen weten dat er in het gezin waarin ik ben
opgegroeid, geen geld was om leuke dingen te doen. Ik denk zo nu en dan nog aan
het moment dat ik met mijn eerste dubbeltje een boek uit de bibliotheek kon
halen. Zo trots als een pauw liep ik door het dorp. In mijn jeugd wilde ik
graag lezen, maar ook graag zwemmen. Dat lezen werd uiteindelijk door dat ene
dubbeltje waar gemaakt, het zwemmen kwam er vooralsnog niet van. Daar had je
een badpak voor nodig, maar er was geen geld om er een te kopen. Het zwembad ’t
Hitje was niet ver van mijn ouderlijk huis vandaan. Op de fiets door de bossen
was je er zo.
Uiteindelijk werd het zwemmen ook waar gemaakt. Door mijzelf. Stiekem
heb ik het badpak van mijn zus uit de kast gehaald, een zwart badpak met
voorgevormde cups. In die tijd wilde je zo bruin mogelijk worden dus je
draaide van je buik op je rug en weer terug. Zo ook die ene dag. Met een groepje
lagen wij op het gras te zonnen. Ik op mijn buik en na verloop van tijd draaiend
op mijn rug. Maar wat was er gebeurd? De cups waren volledig ingedeukt, ik had
nog geen borsten. Er bleef van die lege cups dus niets over. Ik schaamde me verschrikkelijk.
Het heeft daarna lang geduurd voordat ik weer kon gaan zwemmen. Het badpak van
mijn zus heb ik nooit meer stiekem uit de kast gehaald, op een nieuw heb ik
lang moeten wachten.
zoiets blijft je levenslang bij, en in de herinnering eraan besef je nog meer hoe groot je rijkdom is, hè. overigens was ik deze vergeten of heb hem indertijd gemist - leuk om nu te lezen.
BeantwoordenVerwijderenAnne, leuk dat jij hier bent! Rijkdom...iets waar ik niet naar streef, rijkdom is er al met de mensen om mij heen, een boek dat ik kan lezen, de tuin, de natuur, het leven met Wilko...alles in willekeurige volgorde...met het kleinste prulletje uit de kringloopwinkel kan ik blij zijn en mij rijk voelen :-)
VerwijderenAch, wat een herkenbaar verhaal: niet de ingedeukte cups maar het verlangen naar het zwemmen. Wat heb je dat mooi beschreven...en zo toepasselijk qua weer.
BeantwoordenVerwijderenxxx
Joke G.
Dankjewel voor je leuke reactie Joke, zeker ook voor het compliment <3
VerwijderenOooo Ellie, wat herkenbaar! Ik kreeg een 'zwempakje' dus ik kon gelukkig al vroeg het water in. Maar toen ik zo ver was dat ik ook cups nodig had en me - net als jij - omdraaide, waren de plastic cups ingedeukt en werd ik door iedereen uitgelachen.
BeantwoordenVerwijderenHet heeft mijn aversie tegen mijn zich ontwikkelende lichaam versterkt, maar mijn liefde voor zwemmen en water is onaangetast gebleven. Ik ging, altijd en zodra het maar een beetje kon!
En die boeken, dat was zo fijn bij ons op het dorp: mijn moeder had een stempelkaart van de bieb en ik mocht daar eens per week gratis een boek op lenen.
Na onze verhuizing had de bieb kinderkaarten. Als je 2 boeken haalde en liet afstempelen, mocht je vaak binnen 2 weken gratis ruilen. Dus ik las me suf, net als mijn ouders. En dat voor weinig geld, want ook bij ons was er heel weinig.
Wat leuk dat mijn stukje zo herkenbaar is voor jou Marjolein, wat jammer dat je er zo'n akelig gevoel aan overhield. Wel heerlijk om te lezen dat je als kind boeken hebt kunnen verslinden! Een dierbare en zeker mooie herinnering aan jouw jeugd!
VerwijderenAch Ellie, we hebben allemaal onze dingen die minder leuk waren. De schaamte was net als bij jou groot.
VerwijderenMaar zoiets zakt weg en nu, een halve eeuw later, ben ik alle schaamte voorbij :-)
Ouder worden brengt ook positiviteit en 'weten' mee! Alle schaamte voorbij is heerlijk, gewoon genieten, dat is het!!
VerwijderenBij ons was ook nergens geld voor, zeker niet voor leuke dingen. Boeken leende ik uit de bieb van de kerk, dat was goedkoop. Wij hadden schoolzwemmen vanaf de 4e klas, dus moest ik wel een zwempak hebben. Hij was geel met groene blaadjes en overal gerimpeld. In het water zoog dat ding zich vol en als ik uit het water kwam, was dat ding loodzwaar en hing tot op mijn knieën. Vreselijk.
BeantwoordenVerwijderenWaarom komt de naam 'zwembad het Hitje' mij zo bekend voor? Ellie, waar was dat?
Dag Suma, leuk je hier weer te zien. Ook zo je herinneringen aan boeken en een badpak niet 'je van het', maar waarschijnlijk dierbaar als je nu terugkijkt naar die herinnering! 'Het Hitje' is in Posterholt, vroeger enkel een zwembad, dat is er nog steeds, maar nu met een bungalowpark erbij.
VerwijderenLeuk om jouw herinneringen te lezen en dan die van mijzelf weer naar boven te halen.
BeantwoordenVerwijderenIk groeide op aan de kust en was veel met mijn ouders naar het strand. Op vakantie gingen we vrijwel nooit. Toen ik een jaar of 13 was had ik de behoefte om te zwemmen eigenlijk niet meer. Wel zwom ik met mijn kinderen maar was ik blij toen ze hun diploma hadden en ik niet altijd meer het water in hoefde met ze.
En boeken: Ik spaarde mijn zakgeld iedere week op en kocht dan, bij Simon de Wit, een boek voor fl 7,95. Weken gingen er overheen voordat het zover was. Bibliotheekboeken haalde ik wel 3 keer in de week, althans, zo herinner ik het mij.
Wat leuk ook deze herinneringen die jij nu als kort stukje vertelt, Wilma! We hebben, als ik het zo herlees wat iedereen schrijft, wel overeenkomsten, vooral het lezen. We zijn niet voor niets met taal bezig! Zakgeld sparen...wat miste ik dat! Mocht wel voor een stuiver na de zondagse mis snoep kopen :-)
VerwijderenEllie, het Hitje in Posterholt, natuurlijk. Daar kwamen we langs als we naar Herkenbos gingen, naar waar dat natuurpark was/is de Meinweg. Daar stond mijn moeder met een 4-persoons bungalowtent in de schoolvakanties van de 'kleintjes'. Soms tufte ik daar dan naar toe op mijn fiets, later op mijn grootste verjaardagscadeau ooit: mijn Mobylette van F.399 Leuk om dit nu te lezen en er komen zoveel herinneringen boven. Dank je.
BeantwoordenVerwijderenDie herinneringen ben ik wel nieuwsgierig naar, Jacqueline ;-) Maar wat leuk dat jij ook weet waar het Hitje is en ik weet ook waar de Meinweg is. Opgegroeid in St. Odiliënberg, jij?
Verwijderen