In mei was het 14 jaar
geleden dat mijn moeder overleed. Mijn vader bleef alleen achter. Anderhalf
jaar later overleed ook hij en toen was daar het opruimen van hun spulletjes, het
huis moest leeg. Meubels, vazen, boeken en andere snuisterijen werden onder hun
vier kinderen verdeeld of naar de kringloopwinkel gebracht. Er waren ook tuinstoelen,
het gereedschap van mijn vader en de mandjes van mijn moeder, twee. Een voor de
stofdoeken, de koperpoets en de boenwas, het ander met borstels en smeersels voor
de ‘schoenpoetserij’. Ik nam ze mee.
Een paar jaar hebben de
mandjes op de slaapkamer in het zicht gestaan, boven op de kast. Ik gebruikte
ze niet en bij een aanval van opruimwoede verhuisden zij met andere mandjes
en manden naar de schuur. Regelmatig werden spullen opgeruimd, maar nooit de mandjes
van mijn moeder. Ook niet voor de verhuizing ruim 2 maanden geleden.
De mandjes gingen mee en
werden tussen allerlei andere spullen in de garage gezet. Als er tijd was
zouden Man en ik alles wel eens uitzoeken en opruimen of voor gebruik in huis
nemen.
Vanmiddag in de garage
viel mijn oog op de mandjes. Eerst negeerde ik ze nog, maar uiteindelijk begon
ik te sorteren. Drie mandjes bleven over waaronder die van mijn moeder.
Ook een doos met daarin
schoenpoetsspullen kwam ik tegen, de borstels in een rond blik, de smeersels in
een kunststof doos. Nu moeten jullie weten dat ik van eenheid houd en
schoenpoetsspullen in een rond blik en ook nog in een kunststof doos is voor
mij niet acceptabel. Ineens wist ik het.
In het ene mandje alle schoenpoetsborstels, in het andere alle schoenpoetssmeersels.
De mandjes van mijn moeder weer in gebruik.
Grappig. Wij hadden vroeger thuis ook zulke mandjes en die waren ook bestemd voor de schoenenpoets spullen. Ze stonden altijd op een onhandige plek in de kast onder de trap.
BeantwoordenVerwijderenIn mijn ouderlijk huis hoog op een plank....:-) Leuk Jaap dat je 'me' weer hebt gelezen!
VerwijderenDat wilde ik ook zeggen, Ellie! Ook bij ons waren zo'n mandjes in gebruik. Wel fijn dat je ze bewaard hebt en niet alleen maar voor de sier.Warme groet XXX
BeantwoordenVerwijderenDat is wat ook ik wilde zeggen, Ellie! Bij ons thuis hadden wij ook dit soort mandjes. Mooi dat je ze hebt bewaard, en ze niet alleen maar voor de sier hebt staan. Warme groet XXX
BeantwoordenVerwijderendubbel dus
BeantwoordenVerwijderenLeuke reactie, Mieke, en dubbel is helemaal niet erg, ik ben er blij mee ;-) Het geeft een fijn gevoel de mandjes te gebruiken! Lieve groet xxx
VerwijderenMooi hoe je dat vertelt Ellie, en wat leuk dat die mandjes weer in gebruik genomen zijn!
BeantwoordenVerwijderenOok bij ons thuis waren die mandjes en nu heb ik er zelf eentje staan in het aanrechtkastje met stofdoeken,boenwas en zilver poets. :-) X
Dankjewel voor het compliment, Ans! Wat leuk dat jij nu dezelfde dingen in zo'n mandje bewaart, ook al is het zilverpoets ipv koperpoets..;-)
VerwijderenMooi verhaal en heel herkenbaar!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Connie. Leuk dat mijn schrijfsel herkenbaar is :-)
VerwijderenMooi en inspirerend, alweer!
BeantwoordenVerwijderenHet was heerlijk rustgevend om nog wat dingen uit te zoeken en weer op te bergen!
VerwijderenEn zo worden deze mooie mandjes van je moeder weer voor hetzelfde doel gebruikt door jou! Leuk Ellie :)
BeantwoordenVerwijderenJannie, dankjewel voor deze leuke reactie! Het geeft een goed en warm gevoel deze mandjes te gebruiken! Fijn dat het reageren op de blog nu is gelukt en zeker bij een trouwe fan :-) Warme groet!
BeantwoordenVerwijderenWarme groet terug Ellie en heel graag gedaan!
VerwijderenEen warme groet terug en heel graag gedaan Ellie.
Verwijderenaat ik nou ook bezig zijn met hergebruik van spulletjes van mijn moeder! ik heb daarnet wel tien kistjes van haar uitgemest en gesorteerd: potloden, pennen, krijt, verf, penselen, pastel, houtskool, gummen en rare dingen die niks met elkaar van doen lijken te hebben: pijnstillers, nagelvijl, paperclips, elastiekjes, steentjes, postzegels... dat lag dus allemaal dwars door elkaar in al die kistjes en nu heb ik alles in handen gehad en ziet het er zo mooi uit!
BeantwoordenVerwijderenmijn reactie is doorgekomen, Ellie! Alleen de L van laat is weggevallen ;)
BeantwoordenVerwijderenAnne, wat leuk dat het gelukt is om 'hier' te reageren en wat fijn ook hoe je bezig bent geweest met de spulletjes van je moeder! Het geeft een goed en warm gevoel spullen van je moeder te (her)gebruiken, zo voel ik het tenminste en ik ben er trots op de mandjes te hebben en op de kelderplank te zien staan!
BeantwoordenVerwijderenWat leuk. Dit herinnert mij aan het mandje van mijn moeder. De aardappels werden erin geschild. Laat ik nu ook weer een aardappelmandje hebben!
BeantwoordenVerwijderenDe geschiedenis herhaalt zich bij velen.
Wat een leuke reactie, Anoniem! Ja, mijn blog is voor velen herkenbaar. Dat heb ik me van tevoren totaal niet gerealiseerd, maar ik word er wel blij van :-)
BeantwoordenVerwijderenHeerlijke blog. Mijn moeder had ook zo'n mandje met stofdoeken, boenwas en Pledge. Mooie herinneringen.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel voor het compliment, Selma! Jaaaa, 'Pledge' , dat gebruikte mijn moeder ook, had er niet meer aan gedacht...
Verwijderenliefje, gezien reacties van de lezers en hoe je het beschreven hebt spreekt het verhaal me tot mijn verbeelding. Leuk dat de mandjes weer een nieuw leven krijgen. Mooi!!!
BeantwoordenVerwijderenToegevoegd aan ons huishouden....je zult de mandjes wel eens nodig hebben! I
BeantwoordenVerwijderenOp het einde van haar leven had mijn moeder zo'n echt moderne schoenpoetsdoos ;) Ikzelf heb toen ik met 20 jaar de deur uit ging gelijk mandjes gebruikt, ik heb ze nog. Op de plank in de schuur, 1 met borstels en 1 met poetsblikken.....
BeantwoordenVerwijderenWat heerlijk dat men zich herkent in mijn blog. Heb ik me van tevoren totaal niet gerealiseerd, ook niet dat de mandjes nog zo 'in schwung' zijn, Marnel :-) ! Leuk!
BeantwoordenVerwijderenHeel herkenbaar zijn de mandjes van 'ons'' moeder! Ze had er verschillende en in ieder mandje lagen speciale doeken of aparte borstels voor het klusje dat gedaan moest worden. Anders was je niet goed bezig....
BeantwoordenVerwijderenOok ik ben vanzelf verder gegaan met een poetsmandje. Bij mij is de spuitbus Plegde vervangen door Pledge vloeibaar. Mam zou stralen bij deze opknapbeurten!
Leuk dat jij de originele en niet vervangbare mandjes hebt. Zo wordt poetsen misschien toch nog leuk!!
De glazen schaal ziet er mooi uit. Nieuwe hobby? Ik zal ook voor je verzamelen!
groetjes!!
Haha, ja, zo was het....poetsen hebben we wel geleerd hoewel wij later meer onze eigen gang gingen en andere dingen belangrijker vonden! Maar in onze gedachten is mam erbij!
BeantwoordenVerwijderenLeuk, die mandjes. Mijn moeder had ook een mandje, maar daar zaten de stofdoeken etc. in. Zo'n mandje heb ik ook, al is het niet het mandje van mijn moeder.
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat je dit 'oudje' leest, Wilma! Bij mijn moeder ook een van de mandjes voor alle stofdoeken, voor mij dus voor alle schoenpoetsspullen! Bovendien zijn de mandjes, naast gebruik, ook heel dierbaar!
BeantwoordenVerwijderenIn die schrijftijd had ik je nog niet 'ontdekt'. Wat goed dat ik deze blog dan toch nog lezen kan. Mooi verhaal en zo herkenbaar.
BeantwoordenVerwijderenAthy, wat goed dat je er nu bent ❤️ Leuk dat deze blogpost voor jou ook herkenbaar is!
Verwijderen