Bijzonder

Het laatste consult bij mijn behandelend arts, zij sluit haar kliniek. De zorgverzekeraars keren minder vergoeding uit waardoor zij meer patiënten moet aannemen om de kosten te kunnen blijven betalen. En daar ligt juist het knelpunt. In haar eentje kan zij de kliniek met nog meer patiënten niet runnen. Tot haar spijt is zij er ook niet in geslaagd een arts te vinden die uit een maatschap wil gaan om met haar in de kliniek te werken.

Precies een jaar geleden, op 26 november 2013, had ik mijn eerste afspraak. Kwam voor mijn gevoel in een warm bad terecht, zowel bij de arts als bij haar rechterhand als bij haar secretaresses. Eindelijk begrip, een luisterend oor en mensen die hart voor de mens hebben. Niet alleen doen wat zij moeten doen, maar ook doen wat zij denken dat nodig is.

Ondanks het afscheid overheerst bij mij een gevoel van blijheid dat ik haar als arts heb leren kennen. Zij heeft voor mij haar nek uitgestoken en een nieuw behandelplan opgesteld. Dat gedaan waar andere artsen geen oren naar hadden, maar waardoor ik me nu beter voel dan ooit. Maar voordat ik vandaag mijn arts sprak kreeg ik van een van de secretaresses een armbandje cadeau. Blijkbaar draagt zij mij een warmer hart toe dan ik had gedacht.

 

Op weg naar huis heb ik nog een afspraak bij Uitgeverij Bagage. Daar is net Anne Vellinga’s tweede boek verschenen, ‘Eva Terra Incognita’. Ik ga het ophalen omdat ik verhinderd was naar de presentatie te gaan. Als dit boek net zo mooi is als Anne’s eerste boek, ‘Sophie Genius Loci’, dan heb ik nog vele mooie leesuurtjes tegoed. Mijn geduld wordt wel op de proef gesteld. Ik wil meteen aan het boek beginnen, maar heb eerst nog andere dingen te doen. 

Bij het wegrijden zie ik in een raam dat de koplamp van de auto stuk is. Met omweg naar de garage waar meteen een nieuwe lamp wordt ingedraaid én nog een tweede. Niet gezien dat het stadslicht ook moest worden vervangen. Hoe druk het ook is, men maakt tijd vrij om mij tussendoor te helpen.

Tijdens mijn rit naar huis loop ik binnen bij de supermarkt. Op de broodafdeling word ik door een jongedame geholpen. Ze straalt een en al vriendelijkheid uit, je ziet aan haar dat het gemeend is. Zo is boodschappen doen leuk.

Soms zijn er van die dagen waarvan ik denk ‘kan het anders?’ Dan zit het wat tegen, ben ik moe of heb ik het te druk. Soms zijn de dagen ‘gewoon’, gebeuren er weinig verrassende dingen. En soms zijn de dagen ‘bijzonder’, gebeuren leuke dingen. Zo een dag is het vandaag. 

http://www.annevellinga.nl/ 

http://www.uitgeverijbagage.nl/