Non-stop 1

Vandaag schrijf ik 10 minuten lang over wat er in me opkomt. Geleerd tijdens de cursus ‘schrijven’. Ik ga 10 minuten ‘los’. Denk niet echt na over punten, komma’s en of de zinnen wel goed lopen.

Jaren ben ik zo de dag begonnen, daarna wordt het minder. Stapels papier heb ik uitgeprint. Af en toe blader ik er doorheen, lees hier en daar wat. Ik lees om niet alles te vergeten wat ik zie, meemaak of denk. Soms haal ik er inspiratie uit. 10 Minuten non-stop schrijven. Ik heb er weer zin in. Het is leuk en ook spannend wat er op papier komt. Ik neem me voor vanaf vandaag weer elke dag zo te beginnen.

Vanochtend haal ik vrienden van de trein af. Vanavond ga ik bridgen. Dat doe ik elke donderdagavond bij iemand thuis. Overdag wil ik schrijven. Ik wil mijn boek uitlezen, een ander ligt al klaar, maar of me dat lukt, weet ik niet. Dan morgen maar met het boek op de bank of buiten in het zonnetje.

Ik verheug me op vrijdagavond, dan gaan Man en ik naar de boekwinkel, een traditie in de Boekenweek. Een lijst met ‘te wensen boeken’ heb ik al gemaakt.

Gisteravond naar een uitvoering geweest in het muziekgebouw in Eindhoven. Daar treden Ilja Leonard Pfeijffer, Tommy Wieringa en Gustaaf Peek op. Ook saxofonist Bl!ndman met een speciaal voor deze avond samengesteld gelegenheidskwartet. Een ‘Scherpdenkersconcert’ wordt het genoemd. De voorstelling heet ‘The Pursuit of Happiness’, een zoektocht naar geluk of het streven naar geluk. Ik weet niet wat ik mij moet voorstellen van deze avond. Om beurten houden de auteurs een voordracht uit eigen werk. Zij hebben het thema in een van hun romans gebruikt. Tussendoor wordt prachtige muziek ten gehore gebracht. Ik moet even wennen, heb zeer zeker niet gerekend op een avond over de vluchtelingenproblematiek. Over mensen, met gevaar voor hun leven, op zoek naar geluk. Het is echter een indrukwekkende avond, heel bijzonder en mooi. Na afloop is er gelegenheid boeken te kopen. De auteurs signeren.

Om half zeven heb ik Man van zijn werk opgehaald en onderweg in de auto hebben we brood gegeten. Meer tijd is er niet, de voorstelling begint al om half acht.

Bij binnenkomst is er enige verwarring. Er zijn mensen met een ticket waarop vermeld staat dat de voorstelling om half acht begint. Andere mensen hebben een ticket waarop als aanvangstijd kwart over acht staat. Niemand weet het precies en enkelen halen een kop koffie of thee. Er zijn ook mensen die al een glas wijn kopen. Plots klinkt er ‘boink’, de voorstelling gaat beginnen. Gemopper om me heen, men moet het drankje laten staan. Een man zegt: ‘Net iets gekocht, niet van kunnen genieten. Geld uitgegeven voor niets. Ik schrijf hierover een brief.’ Jammer van koffie, thee of wijn, zo zie ik het. Maar voor deze meneer heeft het meer met de ‘Hollandse zuinigheid’ te maken, denk ik. Ik hoop dat hij toch van de voorstelling heeft genoten. Het vooraf voor nop uitgegeven geld aan een drankje niet meer als pijnlijk ervaart na het beluisteren van alle voordrachten. Tegen elf uur weer thuis. De 10 minuten zijn om….