Ik heb al eens verteld
over de koektrommel, de mandjes van mijn moeder en over haar tas. Spullen uit
mijn ouderlijk huis die ik heb geërfd en mij zeer dierbaar zijn. Er zijn nog
meer spullen die ik heb gekregen en meegenomen. Ook een lamp.
Af en toe loop ik met een
gretige blik door mijn huis. Kan er ergens nog iets gedaan worden? En dan
bedoel ik niet poetsen, de was uitzoeken of opruimen. Integendeel, in die
gretigheid wil ik iets totaal anders doen. Ik wil dingen verplaatsen of omruilen
met spullen die op zolder worden bewaard. Wil het nóg gezelliger maken dan het al
is. Dat het hier in huis gezellig is, staat buiten kijf. Een mix van strak, kunst,
gebruikte en nieuwe spullen is met zorg en liefde uitgekozen door Man en mij. Maar
als ik weer zo een bui heb ga ik naar zolder en bekijk welke accessoires daar
zijn opgeborgen. Tijdens die speurtocht door het huis zie ik de lamp.
Ik ben drie jaar oud en
wij verhuizen van een oud huis aan de rivier de Roer naar een nieuw huis. De
weg naar het nieuwe huis is een zandpad met aan weerszijden een verhoging,
begroeid met gras. Aan een kant een boomgaard, aan de andere kant een veld met
koren.
Ik loop over dat zandpad achter
een fietskar. Daarin hoog opgestapeld allerlei huisraad. Bovenop een pop,
armpjes omhoog. Van de verhuizing kan ik mij verder niets herinneren. Hoe
lang die heeft geduurd, hoe het allemaal in zijn werk ging, niets. Ook niet hoe
wij daar als gezin de eerste nacht hebben doorgebracht.
Van veel later herinner ik
mij de lamp en daarbij het hoopvolle gevoel die later in mijn eigen huis te
hebben. Als mijn ouders in 1984 naar een kleinere woning verhuizen, mag ik de
lamp meenemen. Hij heeft 29 jaar op de overloop aan het plafond gehangen.
Een jaar later gaan andere
Man en ik verhuizen. De lamp wordt in de slaapkamer opgehangen. 13 Jaar heeft hij
in dat huis gehangen en nadat ik samen met familie en vrienden een nieuwe plek
bewoonbaar heb gemaakt, wordt de lamp weer opgehangen. Weer in de slaapkamer.
Precies 16 jaar heeft de lamp in dat huis aan het plafond gehangen. Dan verhuis
ik met Man naar dit huis. Er is niet over gepraat, de lamp hangt vanzelfsprekend
weer in de slaapkamer. Ik ben er zeer aan gehecht, net als aan de koektrommel,
de mandjes van mijn moeder en haar tas.
http://ellieschmitz.blogspot.nl/2014/07/de-mandjes-van-mijn-moeder_12.html
http://ellieschmitz.blogspot.nl/2014/04/mijn-moeders-tas.html
http://ellieschmitz.blogspot.nl/2014/04/mijn-moeders-tas.html
En zo brengt de lamp naast licht ook een mooie column Ellie!
BeantwoordenVerwijderenEn van jou een mooi compliment, Sophie....dank je wel <3
Verwijderenmooie herinneringen en gevoel Ellie x
BeantwoordenVerwijderenHeel dierbaar, Anke.....warmte....:-)
VerwijderenPrachtige gevoelens maken prachtige woorden bij een prachtige lamp....
BeantwoordenVerwijderenEn een prachtig compliment van jou, Marnel.....:-)
VerwijderenAls de lamp toch eens kon praten... mooi stukje over hoe een kleinood je zó dierbaar kan zijn.
BeantwoordenVerwijderenDe lamp is mij zeer dierbaar, Irma....
Verwijderendeze lamp geeft meer dan licht...
BeantwoordenVerwijderenDeze lamp geeft warme gevoelens en ook blijheid dat ik 'm in mijn leven mee kan dragen......dat wilde ik al vanaf mijn kinderjaren...
VerwijderenMooi zo'n aandenken dat steeds meeverhuisd en z'n verhaal prijsgeeft.
BeantwoordenVerwijderenJa, hè Mies....ik geniet van het 'hebben' van dit mooie aandenken van mijn ouders!
VerwijderenMooi dat zulke dingen niet verdwijnen, maar gewoon meeverhuizen.
BeantwoordenVerwijderenZe zijn het waard bewaard te blijven....ik houd van spullen met een verhaal, Wilma!
VerwijderenIk kan het me voorstellen Ellie, het is ook een mooie lamp en de herinnering aan het verleden maken het nog mooier :)
BeantwoordenVerwijderenPrecies zoals het is Jannie, je verwoordt het helemaal goed :-) !
VerwijderenHeerlijk, van die dierbare spullen van vroeger
BeantwoordenVerwijderenMooi hè Selma, ik houd daarvan!
VerwijderenMooi, zoiets vertrouwds. Zo dichtbij maar toch zo ver weg...
BeantwoordenVerwijderenMooie woorden Mieke, dankjewel daarvoor!
BeantwoordenVerwijderenLieve groet :-)
Zo ben ik een lamp kwijt sinds mijn eerste verhuizing. Negen was ik en waar die lamp gebleven is? Maar ik zie hem nog hangen, een driehoekige vorm van geklopt metaal, met perkament beklede uitgesneden vormen. Ergens in mijn psyche, in die opslagruimte hangt hij en gaat ook altijd mee.
BeantwoordenVerwijderenWat jammer dat jij jouw lamp kwijt bent geraakt Athy, maar hoe mooi dat hij toch nog steeds bij jou 'hangt'....je kunt je voorstellen hoe blij ik ben dat deze lamp nog steeds in mijn huis hangt.
BeantwoordenVerwijderenMooie herinneringen!
BeantwoordenVerwijderenJazeker Margo...om te koesteren!
Verwijderen