maandag 26 januari 2015

De lamp



Ik heb al eens verteld over de koektrommel, de mandjes van mijn moeder en over haar tas. Spullen uit mijn ouderlijk huis die ik heb geërfd en mij zeer dierbaar zijn. Er zijn nog meer spullen die ik heb gekregen en meegenomen. Ook een lamp.

Af en toe loop ik met een gretige blik door mijn huis. Kan er ergens nog iets gedaan worden? En dan bedoel ik niet poetsen, de was uitzoeken of opruimen. Integendeel, in die gretigheid wil ik iets totaal anders doen. Ik wil dingen verplaatsen of omruilen met spullen die op zolder worden bewaard. Wil het nóg gezelliger maken dan het al is. Dat het hier in huis gezellig is, staat buiten kijf. Een mix van strak, kunst, gebruikte en nieuwe spullen is met zorg en liefde uitgekozen door Man en mij. Maar als ik weer zo een bui heb ga ik naar zolder en bekijk welke accessoires daar zijn opgeborgen. ­­Tijdens die speurtocht door het huis zie ik de lamp.

  
Ik ben drie jaar oud en wij verhuizen van een oud huis aan de rivier de Roer naar een nieuw huis. De weg naar het nieuwe huis is een zandpad met aan weerszijden een verhoging, begroeid met gras. Aan een kant een boomgaard, aan de andere kant een veld met koren.
Ik loop over dat zandpad achter een fietskar. Daarin hoog opgestapeld allerlei huisraad. Bovenop een pop, armpjes omhoog­­­. Van de verhuizing kan ik mij verder niets herinneren. Hoe lang die heeft geduurd, hoe het allemaal in zijn werk ging, niets. Ook niet hoe wij daar als gezin de eerste nacht hebben doorgebracht.

Van veel later herinner ik mij de lamp en daarbij het hoopvolle gevoel die later in mijn eigen huis te hebben. Als mijn ouders in 1984 naar een kleinere woning verhuizen, mag ik de lamp meenemen. Hij heeft 29 jaar op de overloop aan het plafond gehangen.

Een jaar later gaan andere Man en ik verhuizen. De lamp wordt in de slaapkamer opgehangen. 13 Jaar heeft hij in dat huis gehangen en nadat ik samen met familie en vrienden een nieuwe plek bewoonbaar heb gemaakt, wordt de lamp weer opgehangen. Weer in de slaapkamer. Precies 16 jaar heeft de lamp in dat huis aan het plafond gehangen. Dan verhuis ik met Man naar dit huis. Er is niet over gepraat, de lamp hangt vanzelfsprekend weer in de slaapkamer. Ik ben er zeer aan gehecht, net als aan de koektrommel, de mandjes van mijn moeder en haar tas.


24 opmerkingen:

  1. Sophie Dijkgraaff26 januari 2015 om 16:27

    En zo brengt de lamp naast licht ook een mooie column Ellie!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. mooie herinneringen en gevoel Ellie x

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Prachtige gevoelens maken prachtige woorden bij een prachtige lamp....

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Als de lamp toch eens kon praten... mooi stukje over hoe een kleinood je zó dierbaar kan zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Reacties
    1. Deze lamp geeft warme gevoelens en ook blijheid dat ik 'm in mijn leven mee kan dragen......dat wilde ik al vanaf mijn kinderjaren...

      Verwijderen
  6. Mooi zo'n aandenken dat steeds meeverhuisd en z'n verhaal prijsgeeft.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, hè Mies....ik geniet van het 'hebben' van dit mooie aandenken van mijn ouders!

      Verwijderen
  7. Mooi dat zulke dingen niet verdwijnen, maar gewoon meeverhuizen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ze zijn het waard bewaard te blijven....ik houd van spullen met een verhaal, Wilma!

      Verwijderen
  8. Ik kan het me voorstellen Ellie, het is ook een mooie lamp en de herinnering aan het verleden maken het nog mooier :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Precies zoals het is Jannie, je verwoordt het helemaal goed :-) !

      Verwijderen
  9. Heerlijk, van die dierbare spullen van vroeger

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Mooi, zoiets vertrouwds. Zo dichtbij maar toch zo ver weg...

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Mooie woorden Mieke, dankjewel daarvoor!
    Lieve groet :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Zo ben ik een lamp kwijt sinds mijn eerste verhuizing. Negen was ik en waar die lamp gebleven is? Maar ik zie hem nog hangen, een driehoekige vorm van geklopt metaal, met perkament beklede uitgesneden vormen. Ergens in mijn psyche, in die opslagruimte hangt hij en gaat ook altijd mee.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat jammer dat jij jouw lamp kwijt bent geraakt Athy, maar hoe mooi dat hij toch nog steeds bij jou 'hangt'....je kunt je voorstellen hoe blij ik ben dat deze lamp nog steeds in mijn huis hangt.

    BeantwoordenVerwijderen