Kriebels

Ik ben niet meer zo ziek als in de eerste helft van de week, maar ik voel me nog steeds belabberd. Hoestbuien zorgen voor slaaptekort, ademnood, pijn in mijn borst en ook ben ik nog erg moe. Maar zodra zich enige verbetering aandient komen de kriebels. Dat weet ik uit ervaring. Dat is nu ook zo.

Ik wil weer rommelen in huis. Dat kan van alles zijn. Nu wil ik mijn ‘binnenshuis-sjaals’ uitzoeken, ik heb er nogal wat verzameld. Het is leuk om te doen en kost weinig energie. Opruimen dus en wat overblijft in een nieuwe mand. Die staat al klaar. Onder de kapstok staat er ook een, daarin leg ik wanten, dikke wintersjaals en omslagdoeken. Op de badkamer zet ik er twee, een grote als wasmand, een kleine als prullenmand.

 

  

Als ik dat gedaan heb voel ik me leeg. Mijn lijf dwingt me weer te gaan liggen. Ben meteen in slaap gevallen, dat zie ik als ik ruim twee uur later wakker word. Voel mij niet fit, maar wil toch wat doen. De lades met daarin al onze toiletspullen ruim ik op. Hoe mooi en keurig ik het stapel of neerleg, de inhoud verandert steeds weer in een puinhoop. 

   

Er is ook nog een toilettas, boordevol kleine verpakkingen. Shampoo, allerlei crèmes die, zo wordt beloofd, je met de dag jonger doen lijken, pijpjes met parfum en flesjes met heerlijk geurende bodylotion. Voorheen gaf ik veel van deze spullen weg, dat heb ik al tijden niet meer gedaan. Bij de verhuizing naar dit huis is het tasje ingepakt, hier weer uitgepakt en ben ik het vergeten. Nu zoek ik uit wat erin zit. Bewaar de dingen die ik graag gebruik en handig vind om mee te nemen voor een nachtje buitenshuis, de rest bewaar ik voor een liefhebster. 

  

Buiten dat ik weer aan de slag wil is er nog iets anders als ik in de fase ‘aan de beterende hand’ ben gekomen: ik wil snoepen. Vooral Engelse drop en winegums. De eerste is favoriet. Ik probeer het nog tegen te houden, maar dan toch schakel ik Man in. Omdat die kleurige en mierzoete Engelse drop hem een goed medicijn lijkt (hij kent mij) spurt hij naar de winkel. Twee zakjes worden bij mij neergelegd. Het smaakt, nog een paar winegums en dan is alles op. Blijkbaar echt op weg naar herstel. En de komende dagen? Dan ga ik lezen, slapen, rommelen en beter worden!