Bijna zover

Ons huis zo goed als klaar. Het opperhoofd ‘bouwen’ wil komende zaterdag met Man en mij de oplevering doen. Daarna mag het een lang weekend bekomen van alle verwondingen, de rommel en drukte van bouwers. Omdat wij iets willen doen maar dat in huis nog niet kan, gaan we opruimen in de tuin, er liggen nogal wat stenen. En dennenappels rapen, goed voor de vuurkorf buiten of de houtkachel in huis. Ook willen we al wat bodembedekkers in de grond zetten, er is anders teveel onkruid te wieden. Na het weekend komen de mannen van de vloeren en worden de kasten opgebouwd. En daarna de ‘hulptroepen poetsen’ waarna het inruimen kan beginnen.

Maar voordat het zover is moet er hier nog eerst worden ingepakt. Sommige huisraad is al weggegeven. Ik heb kasten opgeruimd, tassen met kleding gevuld en dozen met boeken en overtollig servies. De kleding gaat naar een verzamelpunt, het servies naar de kringloopwinkel en de boeken voorlopig op de nieuwe zolder, die wil ik nog niet weggeven.

In de tuin staat alles klaar voor vervoer. Een paar planten moeten nog worden uitgegraven. Dat kan later.

Vanmiddag was de huisbaas op bezoek. We lopen door het huis, bespreken nog het een en ander. De huur is opgezegd, aan het raam een plakkaat: ‘te huur’. 

De verhuisdatum komt dichterbij en hoe graag ik ook naar het nieuwe huis wil, het afscheid nemen van deze plek doet me meer dan ik had kunnen bedenken.

Nu tik ik dit stukje met een weeïg gevoel in mijn maag. Ik weet dat het voorbijgaat en ook dat het leuk is om naar het andere huis te gaan. Samen met Man een nieuwe start in een nieuw huis in een nieuwe omgeving lonkt, maar nu voel ik me even anders.