Mijn moeders tas

Bij het opruimen van de kasten stuit ik op de handtas van mijn moeder.

Een poosje na haar overlijden hebben Zus en ik de spullen van haar opgeruimd. Met vochtige ogen, maar ook regelmatig met de slappe lach, hebben we dit gedaan. Een kast vol kleding, die kan vast nog iemand gebruiken. Daar heeft Zus wel een bestemming voor.

‘Weet je nog?’ ‘Dit droeg zij op haar verjaardag.'

‘En deze jurk is net nieuw.’ 

‘Wat jammer, mam was er zo blij mee.’

In een la de sieraden, gouden, zilveren en mooie kralen. Samen met mijn vader hebben we alles bekeken en voor ieder ‘een zakje met naam’ gemaakt.

Voor de drie dochters, de schoondochter en de vier kleindochters. Erin een ring, een ketting of een armband. Voor de een oorbellen erbij, voor de ander het medaillon met een foto van de grootouders, voor weer een ander het horloge of een hanger voor aan de ketting. Mijn vader heeft ‘de zakjes met naam’ op zijn verjaardag uitgedeeld. Ontroerend.

Een kast in de gang.

Sjaals, handschoenen en tassen. Grote tassen, kleine tassen, handtassen en boodschappentassen. Voor alle ‘dochters’ een tas. Blij met ‘onze’ tassen, maar vooral met de inhoud. In elke tas een keurig gestreken zakdoekje en in een filterzakje een pluk watten, nodig om in de oren te stoppen als het gaat waaien. Ook een regenkapje en in sommige tassen nog een opvouwbaar nylon tasje voor het geval er plots iets moet worden aangeschaft en meegenomen naar huis.

Ik zie het nog voor me, acht tassen met min of meer dezelfde inhoud. De mijne bruin van kleur. Inmiddels zo vol dat ik moeite heb om hem dicht te maken. Herinneringen aan mijn ouders heb ik er in opgeborgen. De paspoorten,  de abonnementen waarmee zij een keer in de paar maanden een treinreis konden maken, de portemonnee van mijn moeder en de portefeuille van mijn vader. Mijn moeders toilettasje, wit met roze bloemetjes, een rode lippenstift van Sans Soucis erin en ook weer een plukje watten, haarspelden en een klein flesje eau de toilette van Gloria Vanderbilt. Ik ruik eraan. De geur is er nog steeds, ook al is het flesje ruim 14 jaar oud.

Een tas vol ‘rijkdom’ die ik zo nu en dan uit de kast haal.