Ik luister naar muziek die
mijn smaak niet is of misschien ben ik er te oud voor. Hoor geluiden van de
meest handige gereedschappen en machinerieën die op een bouwplaats nodig zijn.
Zie mannen die boren, zagen en slijpen, stofbril op de neus en oren bedekt met
grote rode doppen.
Ruim een week wordt er nu gewerkt en de metamorfose van
garage met smeerput en kantelpoort naar atelier is groot.
Eerst is er gesloopt,
daarna zijn de wanden geïsoleerd en voor veel lichtinval zijn er grote ramen en
een nieuwe deur geplaatst.
Elke dag zie ik het karwei groeien. Komende dagen wordt
nóg een raam geplaatst, de vloerverwarming wordt aangelegd en hebben de bouwers
nog een aantal andere klussen te doen.
Ik tel de dagen af tot de
verbouwing klaar is en het inrichten kan beginnen.
Eerlijk gezegd heb ik wel
wat last van het voorspel. Dat is zoals het nu is: de hele dag geluiden en mensen
om me heen. Dat is lastig voor iemand die van nature graag alleen is. Gelukkig
zijn het stuk voor stuk leuke, enthousiaste mannen die daar buiten aan de
werktafel staan. Dat maakt het voor mij wat gemakkelijker tot het werk over een
paar weken gedaan is.
In gedachten heb ik het
atelier al ingericht. De tafel heeft al een plek, alleen moet ik die
nog bij de kringloopwinkel zien te vinden of op een van de vele tweedehands
sites. Stoelen en boekenkasten heb ik al en ‘staan’ ook al op hun plek. Dan nog
een tafeltje, een bank, de theewagen waarop de potten met kwasten en verf, de
ezel en de cd-speler. Ook die spullen heb ik al ‘geplaatst’. Op zolder nog dozen
met boeken en snuisterijen om de ruimte gezellig te maken.
Binnenshuis kan ik gewoon
mijn gang gaan. Doen wat gedaan moet worden en doen wat ik graag doe, schrijven
en lezen. Toch lukt mij dat niet. Eigenlijk gaan deze bouwdagen voorbij zonder
dat er veel uit mijn handen en hoofd komt. Ik schrijf wel, maar ben snel
afgeleid door de bezigheden buiten. Ga weer kijken, loop wat rond en zet nog maar
eens koffie voor de mannen.
Een atelier voor mij
alleen. Denk dat Man wel ‘op bezoek’ komt.
Het komst steeds dichterbij en wie weet wat voor project er daarna om de hoek van het leven op je ligt te wachten ;-)
BeantwoordenVerwijderenWat heb je dat weer mooi gezegd, Jaap! De verrassingen van het leven zijn mooi, maar over dit project had ik in mijn stoutste dromen niet durven dromen :-)
BeantwoordenVerwijderenIk zie nu al dat het mooi wordt Ellie en vind het knap dat je al zo goed weet waar alles komt te staan. Je hebt de inrichting al goed ingepland. Ben heel benieuwd naar het eindresultaat, dat wordt vast licht, maar ook kleurrijk :) Veel succes met en bij de verbouwing ! X
BeantwoordenVerwijderenJannie, dankjewel voor je leuke reactie. Inrichten gaat bij mij vanzelf, ik zie het gewoon voor me. Sleep langer met accessoires dan met meubelair, hoewel ik dat laatste laat slepen ;-) Het eindresultaat laat nog even op zich wachten, maar tzt komt er vast een fotootje!
BeantwoordenVerwijderenWat zal het straks heerlijk zijn als het klaar is. Maar dat dit niet je favoriete voorpret is, kan ik me wel weer voorstellen. Ook niets voor mij weet ik uit ervaring want ook al hoef je zelf geen hamer en nijptang in je handen te nemen dan ben je toch continu 'bezig'.
BeantwoordenVerwijderenWat heb je wijze woorden gesproken Mies...ook nog helemaal waar...
VerwijderenWow, wat een fijn vooruitzicht Ellie! Maar zo lang werklui om je heen is niet alles, dat weet ik uit ervaring. Nog heel even doorzetten, maar dan heb je jouw paleisje! Warme groet.
BeantwoordenVerwijderenMieke, ik houd het zeker vol, het vooruitzicht is heerlijk, dat helpt!
BeantwoordenVerwijderenZelf kan ik er ook niet goed tegen als er allerlei mensen om me heen zijn. Ik weet nog goed dat onze badkamer en toilet verbouwd werden. Verschrikkelijk, ik was gewoon mijn huis kwijt en er kwam helemaal niets uit mijn handen. Zelfs lezen lukte niet.
BeantwoordenVerwijderenJa, zo is het helemaal, Wilma. Ik probeer te bedenken wat er aankomt, dat houdt me op de been :-)
BeantwoordenVerwijderenAl helemaal aan het inrichten, dat maakt de slopende herrie, stof en rumoer dragelijk. Natuurlijk wordt het mooi, dat zie je zo. Maar Tita Tovenaar zou wel aangenaam zijn. "Dan doe ik zo ! En alles staat stil". Geweldig toch, op zijn plaats. Totdat er niet meer gesloopt hoeft te worden maar alleen gebouwd. Wat heerlijk, zo'n mooi, groot atelier.
BeantwoordenVerwijderenIk kan bijna niet meer wachten tot het zover is, Athy ;-) Tita Tovenaar zou wel welkom zijn...!
BeantwoordenVerwijderen