We
zijn al een poos op zoek naar een bankje voor achter het atelier. Liefst een
gebruikt bankje. Vinden wij dat niet dan kopen we bij de ‘bomenman’ een paar korte
boomstammetjes en leggen daarop een plank. Zo kunnen we op een beschut plekje een
moment uitrusten of gewoon zomaar even zitten.
We
gaan in een naburig dorp naar de Luikse markt Regelmatig zien we een aankondiging ervan, maar voor
ons is het een eerste bezoek aan deze markt. Voordat
ik Man kende ging hij nooit naar een rommelmarkt of kringloopwinkel. Dat is veranderd.
Hij vindt het leuk en ziet soms nog meer dan ik zie. Terwijl ik altijd heb gedacht
dat ik alles zie.
Enorm,
zoveel kramen. Wat is er veel leuks te koop. Vazen, lampen, pendules, beelden,
kleine tafeltjes, nachtkastjes, schalen, bordjes, glazen, kop en schotels. Een
wekker kan ik niet laten staan. Kramen met boeken en speelgoed lopen we voorbij. Bij
de kraam met elpees stoppen we. Vier worden er gekocht. Man blij.
Een
vrouw loopt voorbij. In haar handen een dienblad waarop bakjes friet. Onmiddellijk
heb ik enorme trek. ‘Nu’, met mayonaise. We eten nooit op zondagmiddag om half
drie friet met mayonaise.
Daarna gaan we weer verder. Er komt geen eind aan de kraampjes. Net als we
besluiten naar huis te gaan, staat het daar. Hét bankje. Gelijktijdig zeggen
we: ‘Dát is het.’ Terwijl we het bankje bekijken zie ik nog iets. Ik ben op
slag verliefd. Het staat nu op de vensterbank.
We
hebben geen geld genoeg, maar dat is op deze markt geen probleem. Er is aan
alles gedacht. Bij de kassa een mobiel pinapparaat. Nadat ik de code en
het bedrag heb ingetoetst, loopt de man om zijn auto heen. Opent de kofferbak, daarin
een grote kist met geld.
Bij thuiskomst wordt de bank meteen achter het atelier gezet. We weten dat hij niet weerbestendig is. Wat te doen? Met plastic afdekken of beschermen met een laag botenlak? We hebben geen van beide in huis. Voorlopig zetten we de bank in het atelier. Man sjouwt. Ik ‘dirigeer’ hem naar het raam. Als we elkaar aankijken weten we al wat de ander zal zeggen: ‘We moeten op zoek naar een bankje voor buiten. Dit gaat het atelier niet meer uit. Vinden wij dat niet, dan kopen we bij de ‘bomenman’ een paar korte boomstammetjes en leggen daarop een plank.’
Bij thuiskomst wordt de bank meteen achter het atelier gezet. We weten dat hij niet weerbestendig is. Wat te doen? Met plastic afdekken of beschermen met een laag botenlak? We hebben geen van beide in huis. Voorlopig zetten we de bank in het atelier. Man sjouwt. Ik ‘dirigeer’ hem naar het raam. Als we elkaar aankijken weten we al wat de ander zal zeggen: ‘We moeten op zoek naar een bankje voor buiten. Dit gaat het atelier niet meer uit. Vinden wij dat niet, dan kopen we bij de ‘bomenman’ een paar korte boomstammetjes en leggen daarop een plank.’
Op naar de volgende rommelmarkt... want inderdaad, dit bankje staat prachtig in je atelier.
BeantwoordenVerwijderenEen volgende markt of bezoek aan kringloopwinkel zal zeker gebeuren, Irma. Het is te leuk gebruikte spulletjes te zoeken en een tweede leven te geven. Het bankje kan niet beter dan in het atelier staan :-)
VerwijderenWas dat in Veldhoven? Leuk, dan heb je weer een reden om erop uit te gaan, Ellie :-)
BeantwoordenVerwijderenDat was in Veldhoven, Mieke. Wie weet bezoeken wij deze markt nog wel eens!
VerwijderenGezellig!!!!
BeantwoordenVerwijderenDat was het Anke, een goede 'vangst' ook nog :-)
VerwijderenGrappig verhaal!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel, Jaap! Ook dat je 'mij' hebt gelezen!
VerwijderenDe link onder de laatste foto hoort niet bij het blogbericht. Hoe vaak ik ook al heb geprobeerd dit bericht opnieuw te plaatsen, de link komt telkens mee en is niet te verwijderen. Heel irritant en het ziet er slordig uit, jammer.
BeantwoordenVerwijderenEen leuk uitstapje met een nog leuker resultaat. Geniet van je mooie nu nog completer ingerichte eigen plekje.
BeantwoordenVerwijderenDat doe ik zeker, Connie! En van het atelier...'als een vis in het water'
VerwijderenZo kocht ik ooit op een markt in Uden, hele oude en ouderwetse schalen met bloemenrand. Zo'n markt moet je wel met z'n tweeën doen, vind ik.
BeantwoordenVerwijderenVast en zeker ook mooie schalen, Arhy! Ik ben blij met onze 'vangsten'...alleen had ik dit niet gekund, alleen al het sjouwen van het bankje, gelukkig heeft Man er net zoveel plezier in....
VerwijderenVolgens mij bof jij met Man. Maar even nadenkend....hij ook met jou. De kring is rond.
VerwijderenJa Athy, zo is het en zo voelt het. Lieve groet!
VerwijderenLeuk, dit verhaal en dan aan het eind weer dat bomenbankje.
BeantwoordenVerwijderenDank voor je reactie Wilma, ook leuk ;-)
BeantwoordenVerwijderenhelemaal leuk
BeantwoordenVerwijderenJaaaaa!!
BeantwoordenVerwijderen