Als kind wilde
ik gaan zwemmen, maar ik had geen badpak. Geld om er een te kopen was er
niet. Stiekem heb
ik het badpak van mijn zus uit de kast gehaald. Een zwart met voorgevormde
cups. Met een groep dorpsgenoten toog ik naar het zwembad. Genoot van het
zwemmen en van het zonnen. Om zo bruin mogelijk te worden draaide ik van mijn
buik op mijn rug.... De cups waren volledig ingedeukt. Ik schaamde me verschrikkelijk.
Het badpak
van mijn zus heb ik nooit meer stiekem uit de kast gehaald. Op een nieuw heb ik
lang moeten wachten.
Het
is mooi weer, al dagen. Mensen reizen af naar zee. Willen een dag op het strand
liggen. Ik ga ook graag naar zee. Het gaat mij niet om het zonnebaden, dat heb
ik lang geleden al afgeleerd. Het gaat er mij om de zee te zien. Het ruige, het
woeste of het kalme water. De kleuren ervan, veranderlijk als een kameleon. De
uitgestrektheid ervan. Overal waar je kijkt water. Tot aan de hemel, lijkt het
wel. Voor mij betekent de zee tot rust komen.
Anderen
gaan met dit mooie weer naar het zwembad. Dat deed ik in mijn jeugd. Nu blijf
ik thuis, in de schaduw onder een boom. Boeken, kranten, laptop en water bij de
hand. En wordt de hitte ondraaglijk, dan gaan de voeten in een teil met
water. Een zinken teil uit mijn jeugd. Daarin werd ik op zaterdag wel eens gewassen.
Meestal was het water dan al gebruikt.
Geld was bij ons ook schaars. Maar omdat schoolzwemmen verplicht was kreeg ik een bikini. Ik herinner me wel de schaamte van kleding die te kort was of niet goed zat, tot ik besloot om me er niets van aan te trekken wat ze op school daarover zeiden. Ik ging naar school met mijn lelijke knalrode broek met opgeheven hoofd en vreemd genoeg, de opmerkingen bleven uit.
BeantwoordenVerwijderenIk heb geen schoolzwemmen gehad.....en verder droeg ik tot mijn 16de tweedehands of derdehands kleding, net zoals het uitkwam. Heb me daar vaak ellendig in gevoeld, maar het heeft me juist sterk gemaakt en al vroeg/jong geleerd dat niets vanzelfsprekend is.
VerwijderenGeld was bij ons thuis geen item, toch droeg ik - in mijn beleving - ouwe trutten - kleding. En waarschijnlijk was dat ook zo; ik ken mijn pleegmoeder met een blouse, een rok en een schort en zo loopt ze al dik veertig jaar rond. Gelukkig is er op dat gebied veel veranderd.
BeantwoordenVerwijderenEn ben jij er, op eigen en innerlijke kracht, ook gekomen...ben trots op jezelf!!
VerwijderenIk kan me herinneren dat mijn nichtjes ook in zo'n teil gewassen werden. Wij hadden ook zo'n teil, maar mijn moeder spoelde daar de was in uit. Leuk dat je deze nog in je bezit hebt, je ziet ze nog wel her en der, maar het zal steeds spaarzamer worden. Leuk blog, ook de herinnering aan je zwemavontuur! En de zee, heerlijk, we komen er alleen veel te weinig, het is er zo mooi......xxx
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat deze teil ook voor de was is gebruikt, Jannie...vind het ook leuk dat ik 'm nog heb, besloten de teil een 'zoveelste' leven te geven en vol te planten met helleborus :-) xxx
VerwijderenIk stem voor ZEE!! Het strand is een wonderlijk samenkomen van twee werelden, waar we niet zonder kunnen. xx
BeantwoordenVerwijderen'Een wonderlijk samenkomen van twee werelden'...hoe mooi gezegd, Mieke! Ik houd ook van de zee én van het strand, maar op dat laatste wil ik wel zitten en kijken en opsnuiven, maar niet 'bakken'...lieve groet!
VerwijderenHoi, ik mag over een maandje ook weer naar de zee. Kan me niks heerlijkers voorstellen.
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk Mies, geniet ervan!
VerwijderenEllie, jij roept bij mij ook weer een herinnering los; wij hadden aanvankelijk ook nooit geld voor de leuke dingen des levens, dus breide mijn moeder van dunne wol een geel badpak voor mij met een ingebreid zeilbootje. Wat was ik er blij mee! Ik kon niet wachten ermee het water in te gaan. Toen ik de zee uit liep,hing het zwaar van het water op mijn knietjes!
BeantwoordenVerwijderenEcht sneu... :)
VerwijderenWat heerlijk dat jouw moeder zoveel moeite deed een badpak voor je te breien :-) Eerst blijdschap Anne, was je erna teleurgesteld misschien?? Maar jouw reactie roept bij mij nog weer een herinnering naar boven: van wol werden hemdjes gebreid die ik dan in de winter aan moest trekken...wat jeukten die dingen verschrikkelijk....kan nog niet echt wol op mijn huid verdragen....
VerwijderenLeuk!! Ook ik ging vroeger in zo'n teiltje. Toen ik groter werd, werd het teiltje in de tuin gezet bij warm weer. Dan plonsde ik er met mijn buurmeisje in. Heerlijk, zo simpel.
BeantwoordenVerwijderenEn de zee..............daar woonde ik een km of 5 bij vandaan. Het blijft trekken en ik ben ook zó blij dat ik over een paar dagen naar Texel vertrek om daar te kamperen.
Voor jou is de teil dus ook herkenbaar, leuk, Wilma! Wat heerlijk dat je al snel weer naar de zee gaat, ik moet nog even wachten voordat het kan....maar verheug mij er nu ook al op en dat is ook heerlijk :-) Veel plezier daar!
VerwijderenLeuke terugblik naar je jeugd!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel, Margo!
VerwijderenO ja, de zee. Toen mijn man pas dood was, haalden vrienden mij op om naar zee te gaan. Bij IJmuiden. Ze hebben mij de hele dag niet gezien. Ik zat, stond en lag tot aan mijn nek in die kalme deining, water tot aan de horizon. Het was helend. Dat doet zee met mij. Terug naar het strand stootte ik mijn teen aan een kei. Au au. Ik heb hem opgeduikeld, was een basaltblok(je). Dat heb ik op het graf van mijn man gelegd. Vond het helend symbolisch. Ik heb geen auto maar soms word ik opgehaald om daar heen te rijden waar ik graag zijn wil. Geweldig. Jouw tuinoplossing sluit aan bij wat ik bij je laatste blog schreef. Hoe weet ik niet, maar wij hebben een lijntje, wij...
BeantwoordenVerwijderenWat fijn dat er mensen zijn die je ophalen en meenemen naar de plek waar jij graag wil zijn, o.a. aan de zee. Ik kan me voorstellen dat het helend was na het overlijden van je man en wat een mooi gebaar dat jij de basalt op het graf hebt gelegd. Daarmee maakte jij een tweede onverbrekelijk lijntje met hem (je kind was al een bestaand lijntje). Mooi Athy! Ik ervaar de zee ook als helend, rustgevend, laat mij met mezelf zijn en dat is een bijzonder gevoel waar ik weer mee verder kan in de (soms) hectiek van het alledaagse leven. En dat lijntje is er...beslist, zo voel ik het ook!
Verwijderen