Zonder iets

Afspraken die nagekomen moeten worden. Andere bezigheden die om aandacht vragen. Soms razen de dagen voorbij.

Vandaag geen afspraken. Vandaag is het zoals ik het ‘t liefst hebben wil. Op

mezelf zijn. Zonder iets wat ook maar neigt naar verplichting. Ik wil vooral veel schrijven. Bovendien ook nog het weer om in het atelier bezig te zijn. Het is koud en nat.

Maar het rare is, dan is het zo’n dag waarop niets hoeft en dan weet ik niet wat ik zal doen. Ga ik schrijven? Schilderen? Ga ik dat boek nu eindelijk uitlezen? Nog een uurtje slapen? Ook nog een was vouwen, wat opruimen en iemand bellen die ik lang niet meer gesproken heb?

Voordat ik dit stukje schrijf is de ochtend al voor een groot deel voorbij. Ik heb last van uitstelgedrag of kan ik geen keuze's maken uit alle leuke dingen te doen? Dat heb ik wel vaker. Maar het valt mij op dat het altijd zo is op een dag zoals vandaag, een dag zonder iets. Zou dat te maken hebben met een hoofd vol gedachten? Te weinig energie misschien? Ik moet oppassen dat deze dag niet met dat vermaledijde uitstelgedrag voorbijgaat.

Morgen en vrijdag weer afspraken. Kan ik niet de hele dag in huisbroek en op mezelf zijn. Vandaag moet het gebeuren. Als eerste dit stukje posten, daarna doorgaan met schrijven. Mijn verhaal afmaken voor de wedstrijd waaraan ik (voor het eerst) mee wil doen. Een nieuw blogbericht schrijven over het museumbezoek van gisteren. Met foto's laten zien hoe de 'wespenvanger' het nest uitrookt.

Ik ga aan de slag.