Vrije dag

Er zijn dagen waarop ik weinig praat, weinig nieuwe indrukken opdoe, geen mensen ontmoet en aan dat alles ook geen behoefte heb. Dat zijn de dagen dat ik het liefst thuis ben, alleen. Ik  kies daar dan ook voor als het kan.

Heb dan geen enkel verlangen om te praten of me in te moeten zetten op sociaal gebied. Om vriendelijk en aandachtig te zijn, om thee of koffie te zetten, de dingen die ik graag zou willen doen aan de kant te schuiven, misschien een lunch te moeten bereiden, de tafel te dekken en samen te eten. 

Dat wil overigens niet zeggen dat ik een hekel aan mensen heb, verre van dat. 
Maar die dagen heb ik nodig om een vriendelijk, gezellig en begripvol mens te zijn. ‘Oplaad-dagen’ noem ik het. Dat ‘opladen’ is een breed begrip. Ik kan heel veel of helemaal niets doen. Waar ik op dat moment zin in heb. Met een boek op bed liggen of zomaar een beetje soezelen. Ik kan in mijn luie zetel gaan zitten en lezen of muziek luisteren. Een heerlijk geurend voetenbadje nemen. Het kan zijn dat ik schilder, de bloemen ververs, plantjes water geef, hier en daar in de tuin een takje of een uitgebloeide bloem opruim of een beetje rommel in huis. 

En dat laatste is een van mijn favoriete bezigheden. Wat ik dan zoal doe? Schuiven. Met stoelen en kleine tafeltjes. Met accessoires. Kijken wat ik in de kasten heb opgeborgen en weer tevoorschijn halen. Er opnieuw van genieten hoe mooi dat beeldje of hoe mooi dat stoffen doosje is. Weer ergens een plekje geven. Nog meer snuisterijen tevoorschijn halen. Iets anders tijdelijk opbergen. Zo kan ik uren doorbrengen. 

Een feest vind ik het zo’n dag en zo nu en dan besluit ik bij het wakker worden zo’n feestdag voor mezelf in te lassen. Zo ook vandaag. Morgen een nieuwe dag die ik opgewekt en fris begin. Dat is het resultaat van vandaag: een dag zonder afspraken en alleen. 

En nu verder, volop genieten van deze vrije dag!