Dit was 'De dag'

De afgelopen dagen zijn omgevlogen. Om mij heen bedrijvigheid. Het voelt alsof ik niet veel gedaan heb. Maar toch. Ik heb afspraken geregeld, met mensen overlegd en beslissingen genomen. Weliswaar heb ik geen fysieke arbeid verricht, op de achtergrond was ik wel aanwezig.

En ineens is daar de ‘sleutel-in-handen-dag’. Na het ontbijt gaan we op weg naar de notaris, ieder in de eigen auto. Aan het eind van de straat wacht ik Man op. Het duurt lang. ‘Waar blijft hij nou, we komen nog te laat’.

Eindelijk, daar is hij. Lopend, zijn auto start niet. En dat gebeurt juist op deze belangrijke dag, maar toch zijn we ruim op tijd voor het grote moment aanbreekt van ‘akte voorlezen en ondertekenen’. Sleutels gaan over tafel. Voor Man sleutels van de achterdeur, voor mij die van de voordeur en dan nog een paar reservesleutels aan een ring waaraan ook nog een ‘gelukspoppetje’. De sleutels waar we zo naar hebben uitgekeken. 

 

Emoties bij beide partijen. Bij ons van opwinding dat het eindelijk zover is, bij de verkopers vanwege het gevoel van ‘voorgoed’ nu het moment daar is dat zij het huis overdragen aan een ander. Zij hebben er meer dan de helft van hun leven gewoond.

Man en ik gaan voor het eerst alleen naar het huis dat nu van ons is. We kijken elkaar aan, vol ongeloof dat het eindelijk zover is. In huis lopen we rond. En als de zon doorbreekt en binnen schijnt, wij samen koffie drinken, lijkt het dat we thuis zijn. ‘Op deze plek zullen wij veel tijd doorbrengen’ zeggen we tegen elkaar, ‘hier zetten we de eettafel neer’. 

Niet veel later breng ik Man naar zijn werk, ik ga naar huis. Thuis loop ik door de kamers, doelloos, een beetje vreemd komt alles me voor. Nu al wil ik liever naar dat andere huis. ’s Middags ga ik er weer heen, een grote container wordt gebracht. Nodig als volgende dag de Mannen met hamers, beitels en koevoet komen. Hout en puin zullen in die grote bak verdwijnen.

Aan het einde van de middag is Man er weer. Vriendin die ons met raad en daad bijstaat is er ook. We hebben haar en haar man uitgenodigd. We voelen ons al helemaal thuis, ook al is het huis leeg en zijn hier en daar dingen aan vervanging toe. Het deert ons niet, hier willen we wonen.