De 'ruggendokter'

Ik heb een beetje pijnlijke botten en een rug die af en toe voor veel ongemak zorgt. Voor dat laatste heb ik vandaag een afspraak met de ‘ruggendokter’, drie kwartier rijden van mijn huis vandaan. Buiten lijkt het donker door de voorbijrazende wolken, het stormt flink en de regen valt met bakken uit de lucht. Toch moet ik dit alles trotseren en zoef, het stuur stevig omklemd, over de snelweg richting Dokter. De wachttijd loopt wat uit, maar dan komt Dokter zelf mij ophalen. Een aardige, beetje voorovergebogen lopende man. Dat past eigenlijk niet bij het vak ‘ruggendokter’. Je zou toch denken dat juist hij precies weet hoe rechtop te lopen. Ook een man van weinig woorden, een beetje binnensmonds mompelend, maar een man met humor. Hij bekijkt en betast mijn rug. Met pen worden er streepjes op getekend, daar waar de wervels zich bevinden. 

Dan de behandeling. Vingers die duwen, een hamertje waarmee wordt geklopt, beurtelings een kussen onder mijn hoofd, dan weer onder de schouder, dan weer lig ik met een heup op het kussen. Ik draai op mijn rug, op mijn buik en op mijn zij, ik moet overeind, draaien met het hoofd, naar rechts en naar links. Twintig minuten lang, fitness is er niets bij, zo intensief is de behandeling. Voor mij is het hard werken, voor Dokter lijkt het alsof het hem geen enkele energie kost. Het is klaar. Als ik opsta van het bed voel ik me weer soepel, niets zit meer op slot of verkeerd. Ik loop als vanzelf met een rechte rug, voorlopig kan ik er weer tegen. De ‘ruggendokter’, voor mij een tovenaar!