Arthur Japin 'De man van je leven'

‘De betovering is verbroken’, zeggen mensen wanneer hun grote liefde voorbij is. `Het sprookje is uit’, als was het een illusie waarmee hun gevoel hen al die jaren had bedrogen. Alsof het een verblinding is geweest en ze nu verdriet hebben omdat ze beter zijn gaan zien. `Ik ben droeviger maar wijzer’, verklaar ze, alsof liefhebben een vorm van domheid was en hun ontgoocheling een dure, maar noodzakelijke levensles. Het tegendeel is waar. Liefhebben is de illusie niet, maar leven.
`Te willen beschermen wat je lief is, desnoods voorbij dit leven’.
Dit lijkt Tilly’s drijfveer. Zij is ernstig ziek en zoekt een vervangster voor zichzelf, iemand die straks haar plaats naast haar man kan innemen. De vrouw die zij vindt blijkt echter zo perfect bij hem te passen dat hij haar, zonder dat Tilly dit wist, zelf al had gevonden en in het geheim al een relatie met haar heeft gehad. Door de verrassing die Tilly hun bereidt, verandert haar tragedie in een klucht. Maar wie heeft daarvan eigenlijk de regie? Niets is wat het lijkt.

Eenmaal een begin gemaakt in dit boek, wil ik het niet meer wegleggen. De vloeiende schrijfstijl van Arthur Japin heeft mij meteen in zijn macht. Met de snelheid van een trein wil ik lezen, wil ik weten hoe het verhaal zich ontwikkelt, maar dat gaat niet. Het taalgebruik van niveau en de zinnen zo mooi, die wil je ‘proeven’. Degenen die het werk van Arthur Japin kennen, begrijpen wat ik bedoel.

Een echtpaar, man en vrouw, en een tweede vrouw. Geheimen, ziekte, trouw, ontrouw, liefde, angst, blijheid. Emoties die een mens kan voelen komen voorbij. Je wordt er als lezer in meegezogen, het verhaal verveelt geen moment. De karakters heel goed neergezet. Alle gebeurtenissen kun je je tijdens het lezen heel gemakkelijk voorstellen. Het lijkt alsof je erbij bent, alsof je van afstand naar een voorstelling kijkt, zo beeldend geschreven.

Wat je als lezer ook bedenkt over datgene wat er komt, het klopt niet. Niets is wat het lijkt, tot het laatst toe boeiend, met humor en met vaart geschreven. Weer een knappe prestatie van deze auteur!