Zwemmen

Diegenen onder jullie die mijn blog ‘Lezen’ hebben gelezen weten dat er in het gezin waarin ik ben opgegroeid, geen geld was om leuke dingen te doen. Ik denk zo nu en dan nog aan het moment dat ik met mijn eerste dubbeltje een boek uit de bibliotheek kon halen. Zo trots als een pauw liep ik door het dorp. In mijn jeugd wilde ik graag lezen, maar ook graag zwemmen. Dat lezen werd uiteindelijk door dat ene dubbeltje waar gemaakt, het zwemmen kwam er vooralsnog niet van. Daar had je een badpak voor nodig, maar er was geen geld om er een te kopen. Het zwembad ’t Hitje was niet ver van mijn ouderlijk huis vandaan. Op de fiets door de bossen was je er zo. 

Uiteindelijk werd het zwemmen ook waar gemaakt. Door mijzelf. Stiekem heb ik het badpak van mijn zus uit de kast gehaald, een zwart badpak met voorgevormde cups. In die tijd wilde je zo bruin mogelijk worden dus je draaide van je buik op je rug en weer terug. Zo ook die ene dag. Met een groepje lagen wij op het gras te zonnen. Ik op mijn buik en na verloop van tijd draaiend op mijn rug. Maar wat was er gebeurd? De cups waren volledig ingedeukt, ik had nog geen borsten. Er bleef van die lege cups dus niets over. Ik schaamde me verschrikkelijk. Het heeft daarna lang geduurd voordat ik weer kon gaan zwemmen. Het badpak van mijn zus heb ik nooit meer stiekem uit de kast gehaald, op een nieuw heb ik lang moeten wachten.