Uit elkaar

Ik las vandaag een interessant artikel. Over mensen die besluiten uit elkaar te gaan. Waarom gaan er zoveel mensen scheiden? Als je tot de dood bij elkaar blijft, dan is het duidelijk waardoor het huwelijk voorbij is. Maar het kan door zoveel andere oorzaken eindigen. Omdat je ineens bedenkt dat je van alles mist. Je wilt vrij zijn, je wilt die dingen doen waar je geen tijd meer voor hebt. Of Is het omdat men uitgekeken is op elkaar? Omdat men elkaar niet meer mooi, leuk of grappig genoeg vindt? Of omdat men denkt dat ‘de koek’ op is. Welke koek? Is liefde een koek waaruit je kunt happen zolang je er blij van wordt en als dat niet meer het geval is, is ‘de koek’ dan op? Of gaan mensen uit elkaar omdat ze denken dat zij zojuist pas ‘de ware’ hebben ontmoet en de huidige partner een vergissing is geweest? Of is scheiden inherent aan deze tijd? Door de drukte van een gezin en een baan, van de snelheid waarmee je op je werk moet presteren. Altijd druk. Druk van ‘veel’ of de druk van ‘het vele moeten’? Maar het kan ook zijn dat je door allerlei kleine ergernissen elkaar niet meer kunt vinden. Volgens het artikel hebben die kleine ergernissen een grote impact. Die hoeven niet groots of onoverkomelijk te zijn, maar die sluimeren en kunnen een verwoestend effect hebben.

Ik denk nu terug aan de jaren met andere Man. Lang geleden zijn we uit elkaar gegaan. Met hem samen dacht ik oud te worden. Het was niet eens een bewuste gedachte, misschien een aanname. Het kwam niet in me op dat we zouden scheiden. Op jonge leeftijd hebben we elkaar ontmoet. Eerst een paar jaar samengewoond, daarna zijn we getrouwd. De reden voor de scheiding? Alcohol. Waarom drinkt iemand zoveel alcohol dat hij of zij niet meer functioneert? Daar kunnen vele oorzaken voor zijn of men kan verslavingsgevoelig zijn. Ik heb het initiatief voor de scheiding genomen, ik wilde de alcohol niet in ons leven. Hij wilde niet zonder samen verder. Voor mij geen optie, scheiden was de volgende stap. Nog een reden dus, alcoholisme.