Met zus naar de kringloopwinkel
geweest, gevestigd in een oude school. Ik heb er al eens eerder over geschreven.
Man en zwager gaan ook mee. Snuisterijen, boeken, lampen en meubels te over. Lastig
is het om dingen te laten staan, ik word er heel hebberig. Heb ik een poos
geleden in huis van alles opgeruimd en ook jaren geleden al het een en ander weggegeven
en zelfs al staat er, met de verhuizing over een aantal maanden in het
verschiet, weer een ‘weggeef’ doosje klaar, tóch weer naar de kringloopwinkel. Zus
vatte het kort en bondig samen: ‘wij zijn niet meer te redden’. Ik kan me bij
die uitspraak alleen maar aansluiten. Waarschijnlijk zijn we behept met een speciaal
soort gen dat ervoor zorgt dat wij, hoe dan ook, naar kringloopwinkels moeten
gaan en daar dan natuurlijk ook iets moeten kopen. Dit keer kocht ik deze kop
en schotels.
Daarna nog naar een ander
adres. Een klein houten gebouw met een afdak eraan vast gebouwd en wat staan en
hangen en liggen daar mooie spullen. Kocht er een beeld van Maria. Ik ben
katholiek opgevoed, maar heb me al vroeg onttrokken aan alle opgelegde idiote
wetten, voorgeschreven door de kerk. Wel kan de pracht en praal van kerken en
beelden me bekoren, vandaar dat ik jullie deze aankoop wil laten zien.
Maria staat op de
vensterbank en houdt de reuring op straat en alles wat er in de woonkamer
gebeurt in de gaten.
Nu zijn Man en ik nog op
zoek naar een (grote) oude linnenkast voor in het nieuwe huis. Daar gaat ons
serviesgoed in. Borden en schalen, kop en schotels, kommen en bekers. Alles
gekocht of uit de erfenis van familie én, hoe kan het anders, uit de
kringloopwinkel.
Het leuke van kringloopwinkels is dat je zelf ook een heleboel dingen af kunt geven. Maar meestal kom ik met meer terug dan dat ik er heen breng :-)
BeantwoordenVerwijderenMieke, wat een leuke reactie van jou, dank! Ik moet me daar echt inhouden, zie altijd wel weer iets wat ik heel mooi vind :-) !! Gelukkig breng ik ook...:v
BeantwoordenVerwijderenLeuk geschreven Ellie! In het verleden kwam ik ook vaak in kringloopwinkels en rommelmarkten,tegenwoordig eigenlijk nooit meer.En waarom niet? Wel ik kom ook met van alles en nog wat thuis, kan het er beter maar heenbrengen. :-)
BeantwoordenVerwijderenAns, dankjewel voor je compliment en het lezen :-) X
BeantwoordenVerwijderenLeuk stukje Ellie! We zijn inderdaad niet te redden! Het gen (van mam denk ik!) is ons meegegeven, en ook onze dochter heeft iets v.d. Schmitzen overgenomen. Zij slentert ook graag in kringloopwinkels en op markten.
BeantwoordenVerwijderenToch leuk als je hiervan kunt genieten, genieten is toch ons motto!
Ik heb vroeger met de kinderen op markten gestaan en ook dat was enig om te doen. Het gedrag van afpingelen heb ik daar geleerd.
Wat we nu teveel hebben, gaat weer terug voor de verkoop. De volgende klanten kunnen dan weer opnieuw genieten... En wij gaan ook weer...
Tot dan!
Zus Miet
Dank voor het compliment, leuk dat je de blog hebt gelezen Miet! Ja, Catelijne is ook 'besmet' en onze nichtjes Carola, Floor en Klaartje hebben er ook iets van meegekregen! Leuk dat het zo 'in' is in onze familie!
VerwijderenLiefje mooie blog! Vlot geschreven en prachtige foto's. Er zullen vast en zeker meerdere bezoekjes aan de kringloop volgen! Ik kijk er naar uit :-)
BeantwoordenVerwijderenIk ben niet te redden......:-)
BeantwoordenVerwijderen