Recensie 'Kalf' van Myrthe van der Meer

‘Kalf’ is het tweede boek van Myrthe van der Meer. ‘Paaz’, het eerder verschenen boek van haar, is geheel autobiografisch en gaat over Emma’s opname op een psychiatrische afdeling. Dat boek heeft Myrthe van der Meer met vaart en bijzonder goed geschreven.

Mensen die ‘Paaz’ hebben gelezen en denken dat ‘Kalf’ ook zo’n soort boek is, komen bedrogen uit. Over ‘Kalf’, haar eerste roman, kan ik niet anders zeggen dan dat het eveneens vlot en met een heel goed gebruik van de taal is geschreven. Dan houdt de overeenkomst met ‘Paaz’ op.

Dit boek verhaalt over Onno die, na 60 jaar vanuit Amerika, terugkomt naar Nederland. Onno heeft kanker en nog hooguit twee, drie maanden te leven. En het verhaalt over Jürgen met wie hij een trip door het land wil maken. Grootvader en kleinzoon, maar zij hebben een grote hekel aan elkaar. De kleinzoon zet zich af vanuit een boosheid. Jurgen neemt het zijn grootvader kwalijk dat hij lang geleden naar Amerika is vertrokken zonder nog naar zijn vrouw Anna en zijn zoon Oscar om te kijken. Ook heeft hij zich niet om Jürgen bekommerd na het overlijden van Oscar en diens vrouw, de ouders van Jürgen, waardoor hij wees werd. Onno worstelt met geheimen en zijn afkeer van Jurgen is gerelateerd aan het gemakkelijke leven dat Jürgen in zijn ogen had en waar hij niets mee gedaan heeft. Gaandeweg het verhaal worden Onno en Jürgen geconfronteerd met hun tekortkomingen. Zij gaan de strijd aan met hun eigen waarheden, met hun leugens en met de keuzes die zij in het verleden hebben gemaakt. Daardoor verandert de sfeer tussen hen.

De auteur heeft bijzonder goed de emoties alsook de gevoelens van de beide mannen beschreven. De personages hebben daardoor diepgang gekregen. Ook zijn de dialogen mooi neergezet. Het geheel is een prettig te lezen boek met korte hoofdstukken.